Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. II SA/Ol 1162/15

Dnia 2 lutego 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia NSA Janina Kosowska Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Matczak sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lutego 2016 roku sprawy ze skargi M. M. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie choroby zawodowej 1. oddala skargę; 2. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na rzecz adwokat I. B. kwotę 240 złotych (słownie: dwieście czterdzieści) powiększoną o należny podatek VAT tytułem nieopłaconego wynagrodzenia za pomoc prawą udzieloną z urzędu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny nie stwierdził u M. M. choroby zawodowej - przewlekłej choroby układu ruchu wywołanej sposobem wykonywania pracy - przewlekłego zapalenia nadkłykcia kości ramiennej, wymienionej w poz. 19 pkt 5 wykazu chorób zawodowych określonych w przepisach w sprawie chorób zawodowych, wydanych na podstawie art. 237 § 1 pkt 3-6 i § 11 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy. W uzasadnieniu wskazano, że orzeczenie wydano w oparciu o ocenę narażenia zawodowego i orzeczenie lekarskie o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej, wystawione przez Instytut Medycyny Pracy Im. Prof. J Nofera z dnia 5 września 2013r. Podano, że przeprowadzone w trakcie hospitalizacji w Instytucie Medycyny Pracy w Łodzi specjalistyczne badanie ortopedyczne nie potwierdziło obecności cech zapalenia nadkłykcia bocznego kości ramiennej prawej; stwierdzono jedynie liczne tłuszczaki tkanki podskórnej całego ciała ze szczególnym nasileniem w obrębie przedramion. Podniesiono, że analiza czynności zawodowych wykazała, iż na zajmowanych stanowiskach pracy badany nie wykonywał ruchów, które mogłyby się przyczynić do rozwoju choroby układu ruchu pod postacią przewlekłego zapalenia nadkłykcia kości ramiennej, czyli wielokrotnego powtarzania ruchów prostowania i odwracania oraz naruszania przedramienia i nadgarstka z towarzyszącym obciążeniem zewnętrznym lub noszenia ciężkich przedmiotów przy wyprostowanych łokciach przez większość czasu w ciągu zmiany roboczej. W związku z tym stwierdzono, że brak jest podstaw do rozpoznania choroby zawodowej.