Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 października 2015 r., sygn. VII SA/Wa 468/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka (spr.), , Sędzia WSA Ewa Machlejd, Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant spec. Eliza Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2015 r. sprawy ze skargi [...] S.A. z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2015 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2015 r., znak: [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowalnego, działając w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267, ze zm.) utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2014 r., nr [...] stwierdzającej nieważność decyzji Starosty [...] z dnia [...] września 2013 r., nr [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej [...] Sp. z o.o. pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej, na działce nr ewid. [...], obręb [...], Gmina B..

Powyższa decyzja została wydana na tle następującego stanu faktycznego:

W dniu [...] września 2013 r. Starosta R. wydał decyzję nr [...], którą udzielił [...] Sp. z o.o. pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej na działce nr ewid. [...], obręb [...], Gmina B..

W dniu [...] lipca 2014 r., w związku z wnioskiem P. G., organ wojewódzki wszczął postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności przedmiotowej decyzji. P.G. jest właścicielem działki o nr ewid. [...], położonej w miejscowości O., Gmina B., która to działka położona jest w odległości ok. 50 m od spornej inwestycji.

Decyzją z dnia [...] września 2014 r. Wojewoda [...] stwierdził nieważność decyzji Starosty R. z dnia [...] września 2013 r. W uzasadnieniu decyzji organ powołując się na treść art. 20 ust 1 pkt 1 oraz art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) wskazał, że przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę jak i przed zakończeniem projektowania danego obiektu budowlanego, w przypadku gdy jest on w myśl rozporządzenia w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko zaliczony do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, inwestor winien uzyskać ostateczną decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach. Takiej decyzji w niniejszej sprawie inwestor nie uzyskał, co w ocenie organu wojewódzkiego jest rażącym naruszeniem art. 35 ust. 1 pkt 1oraz art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane.