Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2015 r., sygn. VII SA/Wa 2114/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), , Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Sędzia WSA Mirosława Kowalska, Protokolant specjalista Monika Pietruszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi Towarzystwa [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] i Towarzystwa [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2014 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz Towarzystwa [...] Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2014 r. znak: [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej GINB) - po rozpatrzeniu odwołań Towarzystwa [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] oraz Towarzystwa [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] maja 2014 r. znak: [...], stwierdzającej nieważność decyzji Starosty [...] z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej Towarzystwu [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem wbudowanym oraz przyłączem kablowym nn, na działkach nr ew. [...] i [...] w miejscowości [...], gmina [...] - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia GINB wskazał, że w jego ocenie zaskarżona decyzja Wojewody [...] z dnia [...] maja 2014 r. znak: [...] odpowiada prawu. Wyjaśnił, że stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej jest nadzwyczajnym środkiem jej wzruszenia. Z uwagi na okoliczność, że instytucja ta stoi w opozycji do jednej z podstawowych zasad postępowania administracyjnego, a mianowicie zasady trwałości decyzji administracyjnych wyrażonej w art. 16 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), dalej k.p.a., może ona być stosowana jedynie po zaistnieniu enumeratywnie wymienionych w art. 156 § 1 k.p.a. przesłanek. Postępowanie nadzorcze jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym ograniczonym do oceny legalności decyzji w aspekcie stanu prawnego i faktycznego istniejącego w dacie jej wydania. Organ nie orzeka zatem co do istoty sprawy rozstrzygniętej w badanej decyzji, lecz jako organ kasacyjny, w oparciu o zamknięty materiał dowodowy, weryfikuje samo orzeczenie.