Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 stycznia 2015 r., sygn. IV SA/Gl 282/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki Sędziowie Sędzia WSA Renata Siudyka Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Rogowska-Bil po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w C. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzająca ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w C.; 2) określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3) zasądza od organu na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w C. stwierdził u K.K. chorobę zawodową wymienioną w poz. 1 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869 ze zm.), tj. zatrucie ostre albo przewlekłe lub ich następstwa wywołane przez substancje chemiczne pod postacią przewlekłego, podsychającego stanu zapalnego błony śluzowej gardła i krtani w następstwie ekspozycji na gazy i dymy drażniące. W uzasadnieniu organ wskazał, że K.K. został skierowany do Poradni Chorób Zawodowych WOMP w S. przez lekarza chorób wewnętrznych w dniu 5 kwietnia 2012 r., z powodu podejrzenia, że stan jego zdrowia ma związek z pożarem pianki poliuretanowej na linii produkcyjnej w A Sp. z o.o. w dniu 28 listopada 2011 r. Z uzasadnienia orzeczenia lekarskiego wynika, że w dniu 7 grudnia 2011 r. K.K. zgłosił się do lekarza, a następnie został skierowany do Izby Przyjęć Zespołu Szpitali Miejskich w C., gdzie nie potwierdzono objawów ostrego zatrucia. W dniach od 31 stycznia 2012 r. do 3 lutego 2012 r. wyżej wymieniony był hospitalizowany w Szpitalu Specjalistycznym w C., gdzie rozpoznano przewlekłe zapalenie oskrzeli. W dniach od 29 maja 2012 r. do 5 czerwca 2012 r., podczas kolejnej hospitalizacji rozpoznano; przewlekły kaszel, stan po oparzeniu dróg oddechowych, wynik badania spirometrycznego był prawidłowy. Z uwagi na konieczność przeprowadzenia poszerzonej diagnostyki w warunkach szpitalnych, K.K. otrzymał skierowanie z Poradni Chorób Zawodowych WOMP w S. na badania konsultacyjne do Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. i był tam hospitalizowany w okresie od 8 do 12 października 2012 r. Następnie WOMP w S. wydał orzeczenie lekarskie z dnia [...] r. nr [...], w którym - uwzględniając całokształt obserwacji klinicznej, brak potwierdzenia w dokumentacji medycznej obturacji oskrzeli rozwijającej się w czasie pierwszych 24 godzin po ekspozycji na gazy i dymy drażniące, brak cech zespołu obturacyjnego w kolejnych badaniach spirometrycznych, brak potwierdzenia istnienia nadreaktywności oskrzelowej w bezpośrednim związku czasowym ze zdarzeniem oraz prawidłowe wyniki przeprowadzonych obecnie badań czynnościowych układu oddechowego - stwierdził brak podstaw do rozpoznania zespołu reaktywnej dysfunkcji dróg oddechowych. Wskazał, że brak jest zatem podstaw do rozpoznania zatrucia ostrego albo przewlekłego lub jego następstw wywołanych przez substancje chemiczne. W wyniku ponownych badań, IMPiZŚ w S. wydał orzeczenie z dnia [...] r., w którym uwzględniając całokształt obserwacji klinicznej przeprowadzonej w tej jednostce orzeczniczej, a przede wszystkim wyniki przedmiotowego badania laryngologicznego, dane z dokumentacji medycznej, wyniki przeprowadzonej diagnostyki różnicowej kaszlu, a także fakt utrzymywania się u pacjenta przewlekłego suchego kaszlu od czasu przebytej w dniu 28 listopada 2011 r. ekspozycji w miejscu pracy na gazy i dymy pożarowe - stwierdził, że istnieją podstawy do przyjęcia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy patologią stwierdzaną w obrębie błon śluzowych górnych dróg oddechowych a przebytą ekspozycją zawodową na czynniki drażniące, a wobec tego - do rozpoznania z przeważającym prawdopodobieństwem u badanego choroby zawodowej wymienionej w pkt 1 wykazu chorób zawodowych; przewlekłego podsychającego stanu zapalnego błony śluzowej gardła i krtani w następstwie ekspozycji na gazy i dymy drażniące, przebytej w dniu 28 listopada 2011 r. w miejscu pracy. Organ wskazał, że K.K. w dniu 28 listopada 2011 r., nadzorował odcinek linii produkcyjnej w rejonie natrysku pianki poliuretanowej i w związku z mającą miejsce awarią, narastająca warstwa pianki uległa zapaleniu od gorącej lampy halogenowej. Wyżej wymieniony brał udział w gaszeniu płonącej pianki, nie był wyposażony w ochronę dróg oddechowych. Podczas pożaru był narażony na działanie produktów spalania, z których część to substancje o działaniu drażniącym drogi oddechowe. Zdarzenie to, według protokołu powypadkowego, trwało ok. 4 minuty, a czas przebywania K. K. w miejscu pożaru - 2 minuty. Po ugaszeniu pożaru i przewietrzeniu hali, tj. po ok. 2 godzinach, podjęto normalną pracę. Wobec tego organ stwierdził, że można uznać z przeważającym prawdopodobieństwem, że mająca miejsce, w związku z wykonywaną pracą, ekspozycja na działanie substancji drażniących mogła spowodować następstwo w postaci rozpoznanego u wyżej wymienionego, przewlekłego podsychającego stanu zapalnego błony śluzowej gardła i krtani.