Wyrok WSA w Lublinie z dnia 10 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Lu 636/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka, Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer (sprawozdawca),, WSA Andrzej Niezgoda, Protokolant Starszy asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi B. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej (dalej - DIS) zaskarżonym postanowieniem utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego (dalej - NUS) z dnia [...] o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji NUS z dnia [...], określającej B. W. (obecnie - Skarżący) kwotę zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług za listopad 2008r.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie sprawy:

NUS ww. decyzją z dnia [...] określił Skarżącemu kwotę zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług za listopad 2008r. w wysokości [...] zł. Następnego dnia, na podstawie art. 216, 239b § 1 pkt 2, 4, § 2 - § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.2012.749 ze zm. - dalej jako O.p.), NUS wydał postanowienie o nadaniu tej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu postanowienia podał, że Skarżący nie posiada majątku, który mógłby być przedmiotem hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego. Z bieżącej działalności nie osiąga również dochodów, z których byłby w stanie uregulować zobowiązania wynikające z decyzji. Ponadto okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego określonego decyzją jest krótszy niż 3 miesiące. Powyższe, w ocenie NUS, w zestawieniu z charakterem i sposobem popełnienia uchybień w deklarowanych rozliczeniach podatku od towarów i usług - odliczanie podatku na podstawie tzw. pustych faktur VAT - przemawia za uznaniem, że zachodzi uzasadniona obawa, iż zobowiązanie podatkowe, wynikające z wydanej decyzji, nie zostanie wykonane, co uzasadnia nadanie decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności.