Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 października 2014 r., sygn. I SA/Wa 1069/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Szmydt (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Bożena Marciniak Sędzia WSA Joanna Skiba Protokolant referent stażysta Małgorzata Sieczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2014 r. sprawy ze skargi P S.A. w W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nabycia przez gminę z mocy prawa własności nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r., nr [...] po rozpatrzeniu odwołania Prezydenta Miasta Ł. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] odmawiającej stwierdzenia nabycia przez Gminę Miasto Ł., z mocy prawa, własności nieruchomości, położonej w Ł. przy ul. [...], w obrębie [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...], uregulowanej w księdze wieczystej [...] - uchyliła zaskarżoną decyzję w całości i stwierdziła nabycie przez Gminę Miasto Ł., z mocy prawa, z dniem 27 maja 1990 r., własności nieruchomości, położonej w Ł. przy ul. [...], w obrębie [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...], uregulowanej w księdze wieczystej KW [...].

Zaskarżona decyzja wydana została w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną sprawy.

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 roku Nr [...] odmówił stwierdzenia nabycia, z mocy prawa, przez Gminę Miasto Ł. własności nieruchomości opisanej w sentencji decyzji.

W uzasadnieniu decyzji Wojewoda stwierdził, iż pomimo nieposiadania przez P. S.A. decyzji o ustanowieniu zarządu przedmiotową nieruchomością Przedsiębiorstwo to z mocy przepisów o jego ustanowieniu funkcjonowało w oparciu o majątek wydzielony z majątku Państwa i przyznane mu zostały uprawnienia zarządcze. Wojewoda podkreślił także, iż nieruchomość była związana z funkcjonowaniem kolei, co prowadzi do wniosku, iż pozostawała w jej zarządzie. Wojewoda powołał się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 września 2010 roku I OSK 1401/09, a także powołał się na przesłanki określone w art. 11 ust 1 ustawy "komunalizacyjnej".