Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 października 2014 r., sygn. II SA/Ol 684/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2014 r. sprawy ze skargi W. D. na uchwałę Rady Gminy z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Wójta Gminy na rzecz skarżącego W. D. kwotę 300 zł (słownie: trzysta złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dnia 28 maja 2013 r. Rada Gminy Gietrzwałd podjęła uchwałę nr XXXIII/327/2013 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obrębu Biesal, gmina Gietrzwałd.

W.D. wezwał w dniu 10 kwietnia 2014 r. Radę Gminy do usunięcia naruszenia prawa. Zarzucił, że uchwalony plan miejscowy jest niezgodny z ustaleniami zawartymi w studium i został uchwalony z przekroczeniem władztwa planistycznego, a ponadto ustalenia w nim zatarte naruszają ład przestrzenny. Stwierdził też, że w planie tym zaakceptowano stan faktyczny rażąco naruszający prawo. W ocenie skarżącego, akt ten został uchwalony z naruszeniem przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Rada Gminy Gietrzwałd w uchwale nr XLIII/430/2014 z dnia 24 kwietnia 20914 r. stwierdziła, że kwestionowana uchwała nie narusza prawa.

W złożonej skardze W.D. zarzucił, że zawarte w uchwale nr XXXIII/327/2013 ustalenia dopuszczające adaptację istniejącej oczyszczalni ścieków wraz z infrastrukturą techniczną, naruszają art. 1 ust. 2 pkt 1, art. 3 ust. 1, art. 9 ust. 4 i art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647, z późn. zm., zwanej dalej jako u.p.z.p.). Skarżący podał, że jego nieruchomość bezpośrednio sąsiaduje z terenem, na którym 14 lat wcześniej wybudowano przedmiotową oczyszczalnię ścieków. Zaznaczył, że obiekt ten wzniesiono z naruszeniem ustaleń zawartych w planie miejscowym uchwalonym przez Radę Gminy Gietrzwałd uchwałą nr V/35/94 z dnia 24 listopada 1994 r., gdyż samowolnie wybudowano tę inwestycję 300 m od zaprojektowanej lokalizacji. Skarżący zaznaczył, że kwestionuje wyłącznie lokalizację tego obiektu, a nie potrzebę jego realizacji. Wyjaśnił, że oczyszczalnia szkodliwie oddziałuje na jego oddaloną o "[...]" nieruchomość, gdyż naruszone zostały stosunki wodne jego gruntów i została zanieczyszczona ziemia, a ponadto otwarte zbiorniki oczyszczalni stanowią źródło szkodliwych emisji skażeń bakteryjnych i chemicznych. Zarzucił, że wbrew treści zapisów Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Gietrzwałd, uchwalonego uchwałą Nr IX/67/2011 z dnia 30 czerwca 2011 r., oczyszczalnia wkracza w strefę zabudowy "MUW - zabudowa wielofunkcyjna, funkcje: mieszkalna, usługowa, produkcyjna". Ponadto, zgodnie z ustaleniami tego Studium przedmiotowa oczyszczalnia przeznaczona została do likwidacji, a ścieki ma przyjąć przeznaczona do rozbudowy oczyszczalnia w Gietrzwałdzie. Zaskarżony plan miejscowy dopuszcza jednak zarówno adaptację spornej oczyszczalni, jak i realizację nowych obiektów z nią związanych. Skarżący podniósł, że w świetle zapadłych w sprawie budowy przedmiotowej oczyszczalni wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie: z dnia 15.11.99 r. sygn. akt. IV SA 1194/99, z dnia 22.04.02 r., sygn. akt IV SA 2297/00, z dnia 22.04.2002 r. sygn. akt IV SA 2319/00, z dnia 22.04.2002 r., sygn. akt IV SA 1637/00 i z dnia 13.10.2003 r. sygn. akt IV SA 547/02, gminie nie przysługiwało prawo zagospodarowania terenu pod oczyszczalnię. Rada Gminy winna była wziąć pod uwagę powyższe, zatem zapis o możliwości adaptacji oczyszczalni tylko z uwagi na to, że została ona już wybudowana, stanowi w ocenie skarżącego przekroczenie przysługującego gminie władztwa planistycznego. Skarżący zarzucił również, że przewidując lokalizację oczyszczalni w strefie istniejącej zabudowy zaskarżony plan miejscowy narusza zasady ładu przestrzennego - spójność i harmonię rozwiązań architektonicznych. Wywiódł ponadto, że uchwalenie planu miejscowego powinno zostać poprzedzone aktualizacją prognozy oddziaływaniem na środowisko. Przy uchwaleniu zaskarżonego planu Rada Gminy zapoznała się z prognozą oddziaływania na środowisko, opartą na ocenie oddziaływania na środowisko opracowanej w 1996 r. Skarżący podniósł, że skoro przyznane gminie władztwo planistyczne realizuje się w ustalaniu przeznaczenia terenów i określania sposobów ich zagospodarowania i zabudowy na przyszłość, to niedopuszczalne było wprowadzenie zapisu o adaptacji istniejącej oczyszczalni. Zaznaczył, że stwarza to podstawy do legalizacji tego obiektu, co chroni wyłącznie prawa inwestora. Skarżący podniósł także, że teren przeznaczony pod zieleń izolacyjną jest porośnięty roślinnością wyrosłą na skutek szkodliwego oddziaływania oczyszczalni. Dodał, że dopuszczenie lokalizacji masztu antenowego oraz innych urządzeń i obiektów telekomunikacyjnych na ternie oznaczonym "1T" kłóci się ze stanem faktycznym, gdyż na tym terenie maszt został wybudowany pod koniec lat 90.