Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. II SA/Gd 346/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Protokolant: Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 27 października 2011 r. na rozprawie z udziałem Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Gdańsku Jacka Pilcha sprawy ze skargi G. Ś. i A. K. na uchwałę Rady Miasta Gdyni z dnia 27 lutego 2008 r., nr XVII/400/08 w przedmiocie Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gdyni 1. stwierdza niezgodność z prawem zaskarżonej uchwały w części odnoszącej się do działek skarżących nr [...], [...], [...], [...] i [...], 2. zasądza od Rady Miasta Gdyni na rzecz skarżących G. Ś. i A. K. solidarnie kwotę 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 27 lutego 2008 r. Rada Miasta podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego G.

W podstawie prawnej tej uchwały powołano art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591) oraz art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz. U. z 2003 r., Nr 80, poz. 717). W § 1 uchwały postanowiono, że uchwala się Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego G.( ust. 1) oraz że załącznikami do tej uchwały są: 1) tekst Studium stanowiący załącznik nr 1; 2) rysunki Studium (od nr 2-1 do nr 2-4) stanowiące załącznik nr 2; 3) rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag stanowiące załącznik nr 3 ( ust.2). Tekst Studium czyli załącznik nr 1 do uchwały składa się z dwóch części. W części I określono uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego, a w części II kierunki zagospodarowania przestrzennego. We wstępie wyjaśniono, że część Studium dotycząca "kierunków"( o których mowa w art. 10 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) ma charakter ustaleń wiążących przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, przy czym część ustaleń określająca ogólne cele i kierunki polityki przestrzennej ma charakter wytycznych ukierunkowujących dalsze prace planistyczne, w tym prace polegające na sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Skarżący są właścicielami nieruchomości położonych w G. nad rzeką K. Rzeka ta oddziela działki skarżących od terenów Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Do G. Ś. należą działki [...] i [...] ( kw [...]), a do A. K. działka nr [...] ( kw [...]). Zapisy Studium odnoszące się do nieruchomości skarżących zawarte są w części II tekstu Studium w ustaleniach odnoszących się do funkcji zieleni i wypoczynku. Wśród wymienionych tam wiodących elementów przestrzeni o funkcjach wypoczynkowych lub predysponowanych do zagospodarowania rekreacyjnego wskazano na dolinę rzeki K. Wedle dalszych zapisów tekstu Studium dolina rzeki K. wraz z jej dopływami ma zostać przystosowana dla potrzeb spacerowych poprzez utworzenie ścieżek wśród dolin i tworzyć tzw. ciąg rekreacyjno - ekologiczny ( rozdział XI pkt 6.2, str. 59 tekstu Studium). W rozdziale XIX punkcie 1.2 tekstu Studium określono tereny zagrożone zalewaniem wodami rzecznymi. Określono, że na części graficznej pokazano obszary przyległe do cieków, które mogą ulec podtopieniu oraz obszary, które w planach zagospodarowania przestrzennego powinny być wyłączone z zabudowy i przeznaczone do retencjonowania nadmiaru wód opadowych i roztopowych. Wyjaśniono, że analizy najbardziej zagrożonych miejsc wystąpieniem wód z koryta przeprowadzono w oparciu o przepustowość koryta w wybranych przekrojach dla stanu istniejącego. Odnośnie rzeki K. stwierdzono, że wszystkie jej odcinki są narażone na wystąpienie wody z koryta z wyjątkiem km 1+215 do 1+410, km 1+775 oraz km 15+165. Wskazano, że ochrona przeciwpowodziowa wymaga wydzielenia doliny rzeki spod wszelkiej zabudowy i przeznaczenia jej, zgodnie z jej naturalną funkcją do retencjonowania wód. W części graficznej Studium tj. w załączniku nr 2 (rysunku nr 2-2) teren działek skarżących oznaczony został kolorem niebiesko - białym i żółto - niebieskim, co zgodnie z legendą oznacza, że jest to teren zagrożony zalewaniem wodami rzecznymi i przeznaczony pod funkcję zieleni miejskiej (parki, skwery, bulwary).