Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 sierpnia 2014 r., sygn. III SA/Gl 650/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Sędzia WSA Iwona Wiesner, Protokolant Specjalista Anna Charchuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 sierpnia 2014 r. przy udziale - sprawy ze skargi M. D. na decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wydobywania kopalin oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżona decyzją z [...] r., znak: [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960r. — Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 267) - zwanej dalej "Kpa", w związku z art. 173 ust. 1 ustawy z 9 czerwca 2011r. — Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 163, poz. 981 z późn. zm.), zwanej dalej również "Pgg", Prezes Wyższego Górniczego w K. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w P. z [...] r., znak: [...], nakazującą skarżącemu M.D. wstrzymać wydobywanie kopaliny na działkach nr [...], [...] i [...] w m. R., gm. S., pow. p..

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco.

W dniu [...]r. Starosta P. przesłał do Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w P. pismo Burmistrza S. z [...]r., znak: [...], wraz ze zdjęciami, potwierdzające prowadzenie eksploatacji w złożach [...] i [...].

Decyzją z [...] r. Dyrektor Okręgowego Urzędu Górniczego w P. nakazał M.D. wstrzymanie działalności polegającej na wydobywaniu kopaliny na działkach nr [...], [...] i [...] w m. R., gm. S., pow. p., w związku ze stwierdzeniem prowadzenia tej działalności bez wymaganej koncesji. Jako podstawę prawną organ I instancji powołał art. 173 ust. 1 ustawy z 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze. Rozstrzygnięcie zostało oparte na dowodach zebranych podczas wizji w terenie przeprowadzonej [...] i [...] r. Stan faktyczny zastany podczas tych wizji, stanowiący podstawę faktyczną rozstrzygnięcia, został szczegółowo opisany w notatkach służbowych z [...] i [...] r. oraz przedstawiony na fotografiach wykonanych na terenach poeksploatacyjnych [...] i [...] (w aktach administracyjnych, brak numeracji stron). Z notatki z [...] r. wynika, że na wspomnianych działkach znajduje się wyrobisko odkrywkowe, częściowo zawodnione, sąsiadujące z kopalnią położoną na sąsiednich działkach będących w granicach udokumentowanego złoża, którego eksploatację prowadzi inna osoba fizyczna. Skarżący oświadczył, że wykonane przez niego roboty polegały na profilowaniu niebezpiecznych (stromych) skarp pozostawionych przez poprzedniego przedsiębiorcę, prowadzącego działalność górniczą na tym terenie i zmierzały wyłącznie do zabezpieczenia tego zbocza. Masy ziemne, które strona przemieściła zostały częściowo zgromadzone na działce [...], a częściowo zepchnięte do zawodnionego wyrobiska poeksploatacyjnego. Oświadczenie to - zdaniem organu - jest równoznaczne z przyznaniem się strony do nielegalnego wydobywania kruszywa naturalnego. Analogiczne ustalenia zawarto w notatce z [...] r. Ponadto organ I instancji stwierdził, że oparł swoje stanowisko także na pisemnym oświadczeniu M.D. z [...] r. (również w aktach administracyjnych), z którego wynika, że skarpy wyrobisk poeksploatacyjnych wymagały pilnie złagodzenia celem zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego. Przystąpił on więc do wykonania prac zabezpieczających, a usunięte masy ziemne zostały złożone pomiędzy terenami poeksploatacyjnymi oraz w zawodnionych wyrobiskach, tj. zepchnięte przy łagodzeniu skarp podwodnych. Oświadczył także, że nie wywoził wydobytego materiału poza teren R. ani go nie sprzedawał, a po działaniach podjętych przez Starostę zaprzestał wszelkich prac na przedmiotowym terenie.