Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 3 kwietnia 2014 r., sygn. II SA/Go 160/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Michał Ruszyński Sędziowie Sędzia WSA Maria Bohdanowicz (spr.) Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant st. sekr. sąd. Monika Walentynowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Miasta z dnia 26 listopada 2013 r. nr LVIII.489.2013 w sprawie zasad wynajmowania lokali oraz pomieszczeń tymczasowych wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Miasta (Dz. Urz. Województwa z 2013 r. poz. 2592) I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, II. określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Na sesji w dniu [...] listopada 2013 r. Rada Miasta wskazując jako podstawę prawną art. 21 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r. Nr 31 poz.266 ze zm., dalej zwana ustawą) podjęła uchwałę Nr LVIII.489.2013 w sprawie zasad wynajmowania lokali oraz pomieszczeń tymczasowych wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Miasta. Uchwała opublikowana została w Dzienniku Urzędowym Województwa z 2013 r. pod poz. 2592.

Pismem z dnia [...] stycznia 2014 r. Wojewoda powołując się na treść art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013, poz. 594 ze zm., dalej zwanej usg) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na w/w uchwalę, domagając się stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały w całości. Zaskarżonemu organowi Wojewoda zarzucił podjęcie skarżonej uchwały z rażącym naruszeniem art. 4 ust. 1 i 2, art. 21 ust. 2 i ust. 3, 25b ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.

W ocenie Wojewody zaskarżony akt istotnie narusza prawo w zakresie art. 21 ust. 3 ustawy w związku z brakiem uregulowania w uchwale niektórych z wymienionych w w/w przepisie wymaganych elementów, co skarżący utożsamia z brakiem pełnej realizacji upoważnienia ustawowego uzasadniającym stwierdzenie nieważności uchwały w całości. Skarżona uchwała pomija zdaniem skarżącego określenie warunków zamieszkiwania kwalifikujących wnioskodawcę do ich poprawy oraz wysokości dochodu gospodarstwa domowego uzasadniającą zastosowanie obniżenia czynszu. Skarżący zauważył, iż pierwsza z wymienionych kwestii nie jest unormowana w § 13 i § 14 przedmiotowej uchwały. Skarżący zwrócił uwagę, iż przepisy te traktują o poprawie warunków zamieszkiwania to jednak dotyczą one jedynie materii zamiany lokalu i formułują warunki jakie muszą być spełnione, aby do zamiany w ogóle mogło dojść. Zdaniem organu nadzoru taki sposób określenia warunków zamieszkiwania kwalifikujących wnioskodawcę do ich poprawy nie sposób uznać za wypełnienie delegacji ustawowej w tym zakresie.