Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. II SA/Ol 962/13

Dnia 5 grudnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2013 roku sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie choroby zawodowej 1/ oddala skargę; 2/ zwraca skarżącej Spółce nadpłacony wpis sądowy od skargi w kwocie 100 złotych (słownie: sto).

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny po rozpoznaniu zgłoszenia choroby zawodowej stwierdził u A.O. przewlekłą chorobę obwodowego układu nerwowego wywołaną sposobem wykonywania pracy: zespół cieśni w obrębie nadgarstka lewego. Podstawę rozstrzygnięcia stanowił art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 212, poz. 1263 ze zm.) dalej: PIS.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że z analizy danych dotyczących narażenia zawodowego związanego z obciążeniem narządu ruchu wynika, iż A.O. wykonywała prace charakteryzujące się powtarzalnością ruchów zginania i prostowania kończyn górnych w stawach nadgarstkowych, stawach łokciowych oraz monotypowością na następujących stanowiskach pracy: uczeń praktycznej nauki zawodu, rozbieracz/wykrawacz pomocnik oraz rozbieracz/wykrawacz w Przedsiębiorstwie A (obecnie Spółka A) oraz na stanowisku składacza wiązek przewodów w Zakładzie A. W Przedsiębiorstwie wnioskodawczyni była zatrudniona w okresach: [...] 1976 r. - [...] 1980 r. oraz [...] 1980 r. - [...] 1988 r. i jej praca polegała na ręcznej obróbce elementów mięsnych. Podczas tej pracy wykonywane były pionowe i poziome ruchy zginania nadgarstka prawej kończyny górnej w liczbie od 6000 do 12000 cyklicznych powtórzeń w ciągu zmiany roboczej oraz ruchy obciążające staw nadgarstkowy lewej ręki (w szczególności podczas pobierania elementu mięsnego z taśmy produkcyjnej, obracania mięsa w czasie obróbki oraz odrzucania go na taśmę produkcyjną po zakończeniu wykrawania) w liczbie około 6000 powtórzeń w ciągu zmiany roboczej. Wszystkie czynności wykonywane były w pozycji stojącej wymuszonej, lekko lub mocno pochylonej, w mikroklimacie zimnym (temperatura otoczenia do 10° C). W okresie od [...] 1989 r. do [...] 2008 r. A.O. zatrudniona była na stanowisku składacza wiązek przewodów w Zakładzie. Do obowiązków pracownika na tym stanowisku pracy należało ręczne zestawianie i montowanie wiązek instalacji elektrycznych do różnych typów samochodów na liniach technologicznych oraz na stacjonarnych stołach montażowych; montaż skrzynek rozdzielczych; łączenie przewodów na przyrządzie hydraulicznym typu [...], zaprasowywanie końcówek na przewodach z użyciem pras [...]; obsługa urządzenia do taśmowania zgrzewów przewodów oraz zestawianie i montowanie prostych podzespołów do wiązek tzw. kitów na stacjonarnym stole roboczym. W czasie składania wiązek na stołach stacjonarnych oraz na liniach technologicznych czynności wykonywane były w pozycji stojącej, lekko pochylonej do przodu, bez możliwości zmiany pozycji ciała na siedzącą. Stanowisko pracy charakteryzowało się wymuszoną pozycją ciała związaną z podnoszeniem obu kończyn górnych, dużym stopniem powtarzalności operacji technologicznych i monotypowością oraz dużym obciążeniem statycznym. Natomiast praca polegająca na zestawianiu i montowaniu prostych podzespołów do wiązek tzw. kitów na stacjonarnym stole roboczym była wykonywana w pozycji siedzącej lekko pochylonej przy stacjonarnym stole roboczym z kończynami górnymi (ugiętymi w stawach łokciowych) znajdującymi się na wysokości blatu stołu (przedramiona były oparte o blat stołu lub uniesione lekko ponad blatem stołu roboczego). Wykonanie tych czynności wymagało od pracownika zginania nadgarstków oraz licznych ruchów zginania i prostowania palców. Również wykonywanie czynności związanych z montażem skrzynek rozdzielczych wymagało od pracownika zginania kończyn górnych w stawach łokciowych, ruchów kończyn górnych w nadgarstkach, licznych ruchów paliczków ręki prawej. Jako składacz wiązek przewodów A.O. wykonywała taśmowanie zgrzewów połączonych przewodów za pomocą maszyny do ondalowania. Praca była powtarzalna, wykonywana w pozycji siedzącej przy stacjonarnym stole roboczym, obie kończyny górne były ugięte w stawach łokciowych i znajdowały się na wysokości blatu stołu. Podczas prac związanych z zaprasowywaniem końcówek na końcach odizolowanych przewodów elektrycznych z użyciem pras [...] praca wykonywana była w pozycji siedzącej, lekko pochylonej do przodu przy stacjonarnym stole roboczym z możliwością wstawania i przemieszczania się w obrębie stanowiska pracy. Jako składacz wiązek przewodów wnioskodawczyni obsługiwała stołowy przyrząd hydrauliczny typu [...], dostosowany do łączenia końców odizolowanych przewodów elektrycznych. Praca polegająca na zgrzewaniu końców odizolowanych przewodów była pracą powtarzalną, monotypową. Stopień powtarzalności był duży, uzależniony od normy wskazanej w dokumentacji technologicznej. Średnio w ciągu zmiany roboczej wykonywano od 1200 do 2500 sztuk zgrzewów na przewodach, analogicznie liczba powtórzeń wykonanych każdą z kończyn górnych była większa.