Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 listopada 2013 r., sygn. II SA/Kr 634/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Sędziowie: WSA Mirosław Bator WSA Aldona Gąsecka-Duda Protokolant: Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 listopada 2013 r. sprawy ze skargi Opactwa [...] w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 4 marca 2013 r., znak: [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 9 listopada 2013r. Prezydent Miasta znak: [...], ustalającej wnioskowaną przez Gminę Miejską lokalizację inwestycji celu publicznego dla inwestycji pod nazwą: Budowa czterech masztów oświetleniowych (h = 38m) płyty głównej boiska [...], na części działki nr [...] obr. [...] przy ul. P. w K.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano na brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu objętego wnioskiem, dokonaną analizę warunków i zasad zagospodarowania terenu i jego zabudowy wynikającą z ustalonego stanu faktycznego i prawnego w tym przepisów odrębnych, pozyskanie w toku postępowania stosownych uzgodnień w tym w szczególności: Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K., Wydziału Kultury i Dziedzictwa Narodowego UM, Wydziału Kształtowania Środowiska UM, Wydziału Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego UM, Biura Planowania Przestrzennego UM. Zlecono na potrzeby badanej decyzji opracowanie projektu mgr inż arch. W. G. wpisanemu na listę Okręgowej Izby Architektów do nr MP [...]. Przedstawiono i omówiono szczegółowo zastrzeżenia i uwagi stron postępowania. Podkreślono, że teren inwestycji nie jest objęty żadną formą ochrony zabytków, nie jest wpisany do żadnej ewidencji zabytków, zaś prowadzone postępowanie z wniosku Opactwa w K. w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków otoczenia klasztoru nie jest zagadnieniem wstępnym, które może skutecznie wstrzymać postępowanie. Wydana w dniu 5.11.2012r. decyzja Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w K. nie jest decyzją ostateczną i nie podlega wykonaniu. Organ I instancji przyznał, że projektowane maszty oświetleniowe będą stwarzały poważne problemy dla istniejącego ładu przestrzennego, krajobrazu, jednakże wobec obowiązującego przepisu art. 56 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej upzp), organ nie może powołać się na przepis art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy jako jedyną podstawę dla odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji.