Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 1 października 2014 r., sygn. II SA/Gd 229/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tamara Dziełakowska Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Protokolant Sekretarz sądowy Izabela Adamowicz po rozpoznaniu w dniu 1 października 2014 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi M. D. i Z. D. na uchwałę Rady Gminy z dnia 26 listopada 2013 r., nr XXXIX/300/2013 w sprawie uchwalenia "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy" oddala skargę.

Uzasadnienie

Uchwałą z dnia 26 listopada 2013 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 roku, poz. 594 ze zm.) - dalej w skrócie jako "u.s.g." i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 roku, poz. 647 ze zm.) - dalej w skrócie jako "ustawa", Rada Gminy uchwaliła Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy K., zwane dalej "Studium".

M. D. i Z. D. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na ww. uchwałę w części obejmującej przeznaczenie należących do nich działek nr [...] i nr [...], położonych w obrębie wsi C., na grunty rolne, i w części załącznika do uchwały, zawierającego nieuwzględnienie uwag skarżących o przeznaczeniu ww. działek na grunty pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Skarżący wnieśli o stwierdzenie nieważności ww. uchwały w zaskarżonej części, zarzucając jej naruszenie:

1. art. 1 ust. 2 w zw. z art. 10 ustawy poprzez oparcie zapisów Studium, stanowiących podstawę sporządzenia planów zagospodarowania przestrzennego gminy K. na najbliższe lata, na gminnym programie opieki nad zabytkami wydanym na lata 2010 - 2014,

2. art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy w zw. z art. 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. nr 162, poz. 1568 ze zm.) - dalej w skrócie jako "ustawa o ochronie zabytków", poprzez objęcie otoczenia wsi C. ochroną tożsamą z udzielaną formom ochrony zabytków w rozumieniu art. 7 ustawy o ochronie zabytków,