Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 października 2013 r., sygn. II SA/Gl 849/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Bieroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2013 r. sprawy ze skargi R.H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie warunków zabudowy terenu oddala skargę.

Uzasadnienie

Działając na wniosek R. H. decyzją z dnia [...] r. nr [...], podjętą z up. Prezydenta Miasta D., ustalono warunki zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie hali przeznaczonej na serwis urządzeń hydrauliki siłowej, montowanych na samochodach dostawczych wraz z przebudową istniejącego budynku gospodarczego z przeznaczeniem na zaplecze hali, przewidzianych do realizacji przy ul. [...] w D. - działka nr [...] k.m. [...].

Następnie wskutek wniosku A. M. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] r. nr [...], stwierdziło nieważność powyższej decyzji jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa (art. 156 § 1 pkt 2 kpa). W uzasadnieniu Kolegium po przytoczeniu treści art. 156 § 1 kpa, podało że o rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 kpa decydują łącznie trzy przesłanki: oczywistość naruszenia prawa, charakter przepisu, który został naruszony oraz racje ekonomiczne lub gospodarcze - skutki, które wywołuje decyzja. Oczywistość naruszenia prawa polega na rzucającej się w oczy sprzeczności pomiędzy treścią rozstrzygnięcia a przepisem prawa stanowiącym jego podstawę prawną. W sposób rażący może zostać naruszony wyłącznie przepis, który może być stosowany w bezpośrednim rozumieniu, to znaczy taki, który nie wymaga stosowania wykładni prawa. Skutki, które wywołuje decyzja uznana za rażąco naruszającą prawo, to skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia wymagań praworządności - gospodarcze lub społeczne skutki naruszenia, których wystąpienie powoduje, że nie jest możliwe zaakceptowanie decyzji jako aktu wydanego przez organy praworządnego państwa (vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie o sygn. akt I OSK 170/10).