Wyrok WSA w Krakowie z dnia 11 lipca 2013 r., sygn. II SA/Kr 583/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Nawara-Dubiel (spr.) Sędziowie : WSA Renata Czeluśniak WSA Aldona Gąsecka-Duda Protokolant : Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2013 r. sprawy ze skargi I. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 18 lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] Prezydent Miasta K. po rozpatrzeniu wniosku I.Ł. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pn.: "Budowa siedliska -zabudowy zagrodowej składającej się z budynku mieszkalnego jednorodzinnego i jednokondygnacyjnego budynku gospodarczego oraz zjazdu z drogi publicznej na działce nr [...] ,[...] obr.[...] przy ul. [...] w K. ". Jako podstawę prawną decyzji organ l instancji powołał art. 59 ust. 1 w związku z art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2003 r., Nr 80, póz. 717z późn. zmianami), oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000, Nr 98, póz. 1071 z późniejszymi zmianami).

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że teren objęty wnioskiem nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania, dlatego przeprowadzono postępowanie w trybie i na zasadach wynikających z art. 59 i nast. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Przedmiotem wnioskowanego zamierzenia jest inwestycja obejmująca budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego (pow. zabudowy 160 m2) oraz jednokondygnacyjnego budynku gospodarczego (pow. zabudowy 100 m2) na dz. nr [...] obr. [...] o pow. 0,5961 ha, którą inwestor określił mianem siedliska -zabudowy zagrodowej.

W uzasadnieniu decyzji rozważono, czy w przedmiotowym postępowaniu zachodzi sytuacja opisana w ust. 4 art. 61 ustawy, a więc czy powierzchnia gospodarstwa rolnego związanego z wnioskowaną zabudową zagrodową przekracza średnią powierzchnię gospodarstwa w gminie. Ustalono, że gospodarstwo rolne wnioskodawczyni składa się z działek: nr [...] ,[...] obr. [...] o pow. 0,9593 ha, nr [...] obr. [...] o pow. 0,5961 ha oraz nr [...] obr. [...] położonej w miejscowości Z. w gminie K. dzierżawionej przez wnioskodawczynię w części o pow. O, 6000 ha. Łącznie wielkość gospodarstwa inwestora wynosi 2,155 ha i przekracza średnią powierzchnię gospodarstwa rolnego w Gminie Miejskiej K. , która wynosi 2,0076 ha. W dalszej kolejności wskazano, że koniecznym jest dla zastosowania normy art. 61 ust. 4 ustawy wykazanie, że wnioskowana zabudowa związana będzie z prowadzonym przez inwestora gospodarstwem rolnym. Stwierdzono, że nie budzi wątpliwości, że działka nr [...] , na której planowana jest inwestycja - zabudowa zagrodowa - stanowi grunt rolny i będzie stanowić całość gospodarczą z planowaną zabudową. Dalej stwierdzono, że działki nr [...] i [...] położone są w tej samej gminie (K. ) ale w znacznej odległości od działki na której planowane jest siedlisko, natomiast działka nr [...] położona jest w miejscowości Z. gmina K. powiat p. w odległości ponad 30 km, dzierżawiona przez inwestora jedynie w części. Zatem wątpliwe jest, że działki te stanowią lub będą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą. Wskazano, że działki z uwagi na ich usytuowanie w znacznej odległości nie mogą stanowić zorganizowanej całości.