Wyrok WSA w Kielcach z dnia 11 lipca 2013 r., sygn. II SA/Ke 467/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędzia NSA Anna Żak, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 lipca 2013 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z dnia [...], po rozpatrzeniu odwołania Przedsiębiorstwa Robót Drogowych Sp. z o.o. z siedzibą w S. od decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...].

o stwierdzeniu u A. G. choroby zawodowej, tj. nowotworu złośliwego powstałego w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi - rak płuca wymieniony w poz. 17.1 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych, dalej zwanego rozporządzeniem (Dz. U. Nr 105, poz. 869 ze zm.) oraz art. 138 § 2 kpa, uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że sprawa choroby zawodowej A. G. była już przedmiotem rozpoznawania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, który wyrokiem z dnia [...] sygn. akt [...] uchylił decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [....] oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji z dnia [...].

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy, Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny wypełniając dyspozycje Sądu, sporządził uzupełniającą "Kartę oceny narażenia zawodowego" dotyczącą narażenia A. G. na azbest oraz uzyskał od jednostek orzeczniczych, tj. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Kielcach oraz Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi orzeczenia lekarskie o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. Następnie w dniu [...] wydał decyzję o braku podstaw do stwierdzenia u A. G. choroby zawodowej. Rozstrzygnięcie to zostało uchylone przez organ odwoławczy decyzją z dnia [...], który w uzasadnieniu wskazał, że PPIS wypełnił co prawda dyspozycje Sądu, jednak nie przeprowadził dowodu z zeznań świadków. Ponadto nie ustalił ponad wszelką wątpliwość czy A. G. był narażony na azbest stale czy sporadycznie. Organ I instancji winien również wyjaśnić wszystkie wątpliwości dotyczące zakresu obowiązków i czynności zawodowych A. G.