Wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 kwietnia 2013 r., sygn. II SA/Kr 477/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa Sędziowie : Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Sędzia WSA Waldemar Michaldo Protokolant : Teresa Jamróz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi Akademii Górniczo-Hutniczej im. [...] w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 17 czerwca 2010 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu skargę oddala

Uzasadnienie

Prezydent Miasta Krakowa decyzją z dnia 16 marca 2010 r., nr AU-2/7331/745/10 orzekł - na wniosek B.P. - o ustaleniu warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pod nazwą: "Budowa i przebudowa ulicy Tokarskiego na dz. nr [...] obr. [...] ".

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ wyjaśnił, że teren określony we wniosku nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, wobec czego prowadzono postępowanie na zasadach i w trybie przewidzianym w art. 59 i n. ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W toku postępowania uzyskano wymagane prawem opinie właściwych organów, zgodnie z art. 53 ust. 4 cyt. wyżej ustawy. W wyniku przeprowadzonego postępowania ustalono, że zostały spełnione przesłanki wydania decyzji o warunkach zabudowy, o których mowa w art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Za strony postępowania organ uznał osoby mające tytuł prawny do działek objętych wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy.

Odwołanie od powyższej decyzji w dniu 8 kwietnia 2010 r., złożyła Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie reprezentowana przez jej kanclerza - H.Z. , zarzucając w pierwszej kolejności organowi I instancji nieumieszczenie w decyzji oraz jej uzasadnieniu, spełniającej wymogi odpowiednich przepisów, analizy warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy w oparciu o przepisy odrębne, a także naruszenie art. 61 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez jego błędne zastosowanie i przyjęcie, że rozróżnienie przez ustawodawcę w tym przepisie linii kolejowych, urządzeń infrastruktury technicznej nie było działaniem celowym, a przez to przyjęcie, że pojęcie "obiekt liniowy" jest tożsame z pojęciem "inwestycja liniowa". Ponadto wskazano na naruszenie art. 59 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 61 ust 3 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie (...) m. in poprzez nie zobowiązanie wnioskodawcy do uzupełnienia wniosku o ustalenie warunków zabudowy o dane charakteryzujące wpływ inwestycji na środowisko oraz uzyskania stanowiska w tym względzie odpowiedniego organu.