Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 listopada 2012 r., sygn. VII SA/Wa 1181/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosława Pindelska (spr.), Sędzia WSA Leszek Kamiński, Sędzia WSA Małgorzata Miron, Protokolant ref. staż. Julia Murawska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2012 r. sprawy ze skargi E. F. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2012 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji I. skargę oddala, II. przyznaje ze Skarbu Państwa- Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego B. B. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) w tym: tytułem zastępstwa prawnego kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy).

Uzasadnienie

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...] marca 2012 r., znak: [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia E. F., utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2012 r., znak: [...], odmawiające wszczęcia, na wniosek E. F., postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...] z dnia [...] marca 2011 r., nr [...], znak: [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej M. P. pozwolenia na przebudowę z rozbudową lokalu mieszkalnego na lokal handlowy w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, zlokalizowanym na działkach nr ewid. [...] i [...], położonych przy ul. [...] w [...].

Wydając powyższą decyzję organ ustalił następujący stan faktyczny i prawny.

Po rozpoznaniu pisma E. F. z dnia [...] października 2011 r. Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 r. odmówił wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty [...] z dnia [...] marca 2011 r., nr [...], znak: [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej M. P. pozwolenia na przebudowę z rozbudową lokalu mieszkalnego na lokal handlowy w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, zlokalizowanym na działkach nr ewid. [...] i [...], położonych przy ul. [...] w [...]. W uzasadnieniu organ wskazał, że wnioskodawczyni nie ma przymiotu strony by kwestionować decyzję o pozwoleniu na budowę. Stanowisko swoje organ oparł na przepisie art. 28 k.p.a. w zw. z art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego twierdząc, że w przemiotowej sprawie krąg podmiotów ustalany wg. ww. przepisów wskazywał jednoznacznie że stroną postępowania o stwierdzenie nieważności mogła być wspólnota mieszkaniowa, do której E. F. należała, a nie ona sama. Dlatego też organ I instancji stwierdził, że skarżąca nie wykazała należycie własnego indywidualnego interesu prawnego, dającego jej materialną legitymację procesową do wniesienia wniosku o stwierdzenie nieważności opisanego powyżej pozwolenia na budowę.