Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 maja 2012 r., sygn. II SA/Wa 439/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej, Ewa Grochowska-Jung (spr.), Protokolant Referent stażysta Małgorzata Ciach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2012 r. sprawy ze skargi M. D. - przedstawiciela ustawowego małoletnich P., A., G. i A. D. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. Uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą z dnia [...] lutego 2011 r. 2. Zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości. 3. Przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego M. R. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć złotych 20/100) stanowiącą 23% podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej ZUS) decyzją z dnia [...] marca 2011 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] odmawiającą przyznania w drodze wyjątku renty rodzinnej dla małoletnich P., A., G., A. D..

Z akt administracyjnych wynika następujący stan sprawy:

Wnioskiem z dnia [...] października 2010 r. M. D. - przedstawiciel ustawowy ww. - zwrócił się do Prezesa ZUS o przyznanie w drodze wyjątku renty rodzinnej małoletnim dzieciom zmarłej T. D.

Prezes ZUS decyzją z dnia [...] lutego 2011 r., wydaną na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia w drodze wyjątku. Powodem decyzji odmownej stało się niewykazanie szczególnych okoliczności uniemożliwiających przezwyciężenie przeszkód w podjęciu zatrudnienia i nabyciu przez matkę dzieci uprawnień do świadczeń w trybie zwykłym, ponieważ w licznych przerwach w zatrudnieniu T. D. nie miała orzeczonej całkowitej niezdolności do pracy i nie istniały przeszkody do kontynuowania zatrudnienia.