Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 28 listopada 2007 r., sygn. III SA/Wr 83/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca), Sędziowie Asesor WSA Olga Białek, Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk, Protokolant Ewa Bogulak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 28 listopada 2007 r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Decyzją z dnia [...]., nr [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny we W., działając na podstawie art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851, z późn. zm.) oraz § 10 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych ( Dz. U. Nr 65, poz. 294. z późn. zm.), w związku z § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowaniaw sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115), jak również art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.) - po rozpatrzeniu odwołania H. K. z dnia [...]. od decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w P. z [...]., nr [...], o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej - ubytku słuchu spowodowanego hałasem /poz. 15/ - zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.

W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia organ wskazał, iż zainteresowany pracował na stanowiskach (pod ziemią) - górnika, operatora wozów wiertniczych, górnika operatora samojezdnych maszyn przodkowych w narażeniu na hałas od 1966 d0 1992 roku.

Następnie opisano przebieg postępowania, a mianowicie - po badaniach w D.W. O. M. P. we W. O. w Lubinie, wydano orzeczenie lekarskie nr DWOMP P.CH.Z. [...], w którym podano, iż na podstawie przeprowadzonego badania lekarskiego, obserwacji w P.Ch. Z. oraz niezbędnych dla diagnozy badań uzupełniających nie rozpoznano choroby zawodowej - ubytku słuchu spowodowanego hałasem. W trybie odwoławczym zainteresowany był badany w I. M. P. w Ł.i, który dnia [...]. wydał orzeczenie lekarskie nr [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej słuchu. W uzasadnieniu powyższego orzeczenia stwierdzono m.in. iż "stwierdzone zmiany nie wykazują klinicznych cech uszkodzenia słuchu spowodowanego hałasem z następujących powodów: asymetria niedosłuchu, uraz głowy w okolicy prawej kości skroniowej w 1971 r., uznany za wypadek przy pracy z następowym upośledzeniem słuchu ucha prawego (3-miesięczne leczenie laryngologiczne), pogorszenie słuchu ucha lewego zauważone po ustaniu narażenia na hałas". Za przyczynę niedosłuchu u badanego Instytut uznał przebyty uraz czaszki, przewlekły nieżyt prawej trąbki słuchowej oraz nadciśnienie tętnicze.