Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 1 lutego 2012 r., sygn. I SA/Wr 1512/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca ), Sędziowie: Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędzia WSA Barbara Ciołek, Protokolant: Barbara Głowaczewska, Po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lutego 2012 r. przy udziale sprawy ze skargi Ł.G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 8 sierpnia 2011 r. Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2010 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję II. orzeka, iż uchylona decyzja nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz Ł.G. kwotę 1.137 (jeden tysiąc sto trzydzieści siedem) zł tytułem zwrotu opłaty sądowej.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 230 § 3 Ordynacji podatkowej oraz art. 19 ust. 1 i ust. 4, art. 86 ust. 1, art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a), art. 99 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] Nr [...], zmieniającą decyzję tegoż organu z dnia [...] Nr [...] w części dotyczącej zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za marzec 2010 r. Ł.G. i określającej to zobowiązanie w kwocie 34.800 zł.

Strona prowadziła działalność gospodarczą w zakresie handlu m.in. art. metalowych i złomu, pod nazwą Przedsiębiorstwo Wielobranżowe "A".

W toku postępowania ustalono, że strona w odniesieniu do faktur nr [...] z dnia [...] oraz [...] z dnia [...] dokumentujących dostawy złomu, za które zapłata nastąpiła w dniu [...], nieprawidłowo, z naruszeniem art. 19 ust. 13 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - przedwcześnie rozliczyła podatek VAT należny, co znalazło odzwierciedlenie w decyzji organu I instancji z dnia [...] nr [...].

Ponadto zakwestionowano ujęcie przez stronę w ewidencji zakupów za marzec 2010r. wartości netto zakupów oraz podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez B, dokumentujących nabycie od tego podmiotu złomu miedzi, aluminium i mosiądzu. W wyniku przeprowadzonego postępowania (m. in. przesłuchania strony i M.K.) uznał organ I instancji, iż zakwestionowane faktury odnoszące się do tych transakcji nie dokumentują faktycznie dokonanych transakcji. Z protokołu z czynności sprawdzających, oświadczenia M.K. oraz jego przesłuchania wynika, że nie prowadził on żadnych transakcji handlowych ze stroną, nie posiada żadnej dokumentacji na tę okoliczność, od maja 2009 r. działalność jego firmy była zawieszona. Zarówno strona jak i M.K. stwierdzili, że nie znają się wzajemnie. Uznając, że strona nie dokonała zakupu złomu od M.K., a posiadane przez nią faktury na tę okoliczność nie dokumentują rzeczywistych transakcji z tym podmiotem , przyjął organ, że strona dokonywała przedmiotowych transakcji z innym, podszywającym się pod M.K., podmiotem, co skutkowało konsekwencją z art. 88 ust. 3a ustawy o podatku VAT. Jednocześnie uznał organ za odzwierciedlające rzeczywistą sprzedaż złomu faktury wystawione przez stronę na rzecz C, stwierdzając, że fakt ten nie potwierdza nabycia złomu od M.K., dowodząc, że strona dokonywała obrotu złomem nieznanego pochodzenia, którego pozyskanie nie zostało udokumentowane rzetelnymi fakturami.