Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. I SA/Wa 520/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Sędziowie: WSA Jolanta Dargas WSA Dariusz Pirogowicz (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Żurawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie nabycia przez gminę nieruchomości z mocy prawa oddala skargę.

Uzasadnienie

Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa, decyzją z [...] stycznia 2011 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania P. S.A. (dalej: P.), utrzymała w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] czerwca 2010 r. nr [...], stwierdzającą nabycie z mocy prawa przez Gminę K. prawa własności nieruchomości położonej w obrębie [...], w jednostce ewidencyjnej [...], oznaczonej jako działka ew. nr [...] o pow. [...] ha, uregulowanej w księdze wieczystej nr [...].

Decyzja Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej została wydana w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne.

Decyzją z [...] czerwca 2010 r. Wojewoda [...], działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.; dalej: "ustawa komunalizacyjna") - stwierdził nabycie nieodpłatnie, z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r., przez Gminę K. prawa własności opisanej na wstępie nieruchomości.

Od powyższej decyzji P. wniosły odwołanie, domagając się jej uchylenia. W uzasadnieniu odwołania wskazano na błędną wykładnię art. 5 ust. 1 ustawy komunalizacyjnej oraz uregulowania ustawy z dnia 8 września 2000 r. - o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 84, poz. 948 ze zm.), które zdaniem skarżącego uniemożliwiają komunalizację przedmiotowej nieruchomości.

Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z [...] stycznia 2011 r., nr [...], utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Komisja stwierdziła, że skarżący nie legitymuje tytułem prawnym do nieruchomości w postaci prawa użytkowania lub zarządu, który eliminowałby komunalizację przedmiotowego mienia w trybie art. 5 ust. 1 ustawy z 10 maja 1990 r. Organ wyjaśnił jednocześnie, że według obowiązującego w dniu wejścia w życie ustawy komunalizacyjnej art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. - o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 22, poz. 99 ze zm.), państwowe jednostki organizacyjne uzyskiwały grunty państwowe w zarząd na podstawie decyzji terenowego organu administracji państwowej albo na podstawie zawartej, za zezwoleniem tego organu, umowy o przekazaniu nieruchomości między państwowymi jednostkami organizacyjnymi, bądź umowy o nabyciu nieruchomości. Taka umową ani decyzją P. nie dysponuje. Komisja podniosła przy tym, iż także obowiązujące uprzednio przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 sierpnia 1949 r. w sprawie przekazywania nieruchomości niezbędnych dla realizowania narodowych planów gospodarczych, będących aktem wykonawczym do dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych do realizacji narodowych planów gospodarczych (Dz. U. R.P. z 1951 r. Nr 4, poz. 31) oraz przepisy ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. Nr 32, poz. 159) przewidywały sformalizowany tryb ustanawiania prawa zarządu lub użytkowania.