Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 15 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Ol 891/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant st. sekretarz sądowy Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2011r. sprawy ze skargi B. i Z. Z. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie doprowadzenia ściany budynku do stanu zgodnego z prawem oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" znak: "[...]"Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w O., po rozpatrzeniu odwołania Z. Z., utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w M. z dnia "[...]", którą organ I instancji nałożył na inwestora obowiązek doprowadzenia ściany budynku bazy żeglarskiej usytuowanego na działce nr 69 przy ul. S. w M., odległej od granicy z działką nr 70 o około 1 m, do zgodności z § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.), poprzez likwidację okien wykonanych z naruszeniem przepisów § 12 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994r. i wypełnienie (zamurowanie) otworów okiennych materiałem budowlanym spełniającym warunki ściany pełnej, w terminie do dnia 30 listopada 2011r.

W odwołaniu Z. Z., reprezentowany przez radcę prawnego S. W., wniósł o uchylenie decyzji organu I instancji w związku z naruszeniem art. 75 § 1, art. 77 § 1, art. 78 § 1 i art. 80 Kpa i umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego na zasadzie art. 105 § 1 Kpa. Inwestor wywodził, że sporne otwory wentylacyjne wykonane zostały w 1996r. na podstawie prawomocnego pozwolenia na budowę z 1990r. Wskazał, że obowiązujące wówczas przepisy rozporządzenia Ministra Administracji Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim winny odpowiadać budynki (Dz. U. Nr 17, poz. 62) zezwalały na sytuowanie budynku w odległości mniejszej od określonej w obecnie obowiązujących przepisach. Stwierdził, że taki stan prawny obowiązywał do 20 czerwca 1996r., zgodnie z § 12 ust. 6 rozporządzenia z 14 grudnia 1994r. Podkreślono, że decyzja o pozwoleniu na budowę pozostaje w obrocie prawnym i z uwagi na upływ czasu nie może zostać wzruszona. Strona zauważyła, że właściciele działki nr 70 wyrazili zgodę na taką lokalizację budynku bazy żeglarskiej. Zarzucono też, że właściciel działki nr 70 samowolnie dobudował po roku 1990r. przybudówkę, przybliżając się w ten sposób do granicy działek na odległość mniejszą niż 1 m. Odwołujący zaznaczył, że organy nadzoru budowlanego już dwukrotnie zajmowały stanowisko w przedmiocie wykonania spornych otworów wentylacyjnych, w latach 1996 i 1998. Stwierdził, że w aktach zalega pismo Kierownika Urzędu Rejonowego w G. z dnia 5 listopada 1996r., który udzielił wnioskodawczyni T. K.-G. (właścicielce działki nr 70) odpowiedzi, iż otwory wentylacyjne, o jakich obecnie mowa w treści zaskarżonej decyzji, były ujęte w projekcie architektonicznym budynku hangaru i że ich usytuowanie jest zgodne z prawem.