Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. II SA/Sz 922/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel,, Sędzia NSA Elżbieta Makowska (spr.), Protokolant Aneta Kukla, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 listopada 2011 r. sprawy ze skargi Spółki A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy z dnia [...] r. Nr [...], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r., Nr [...] wydaną na podstawie art. 50

ust. 1 i art. 52 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.) oraz art. 104 ustawy

z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U.

z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.) Wójt Gminy D. odmówił Spółce A. ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, polegającej na budowie gazociągu średniego ciśnienia 32 PE, na terenie działek nr: [...], położonych w obrębie ewidencyjnym [...].

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że działka nr [...], położona w obrębie [...], nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego. Stanowi ona grunt rolny o powierzchni [...] ha, sklasyfikowany jako użytek rolny R IVa i jest własnością osób fizycznych. Natomiast działki nr: [...], położone w obrębie ewidencyjnym [...], stanowią działki publicznych dróg gminnych. Działka nr [...] stanowi działkę drogi wewnętrznej.

Wójt Gminy D. nie podzielił stanowiska inwestora, że planowana inwestycja na terenie działki nr [...] jest inwestycją celu publicznego, lecz uznał, że jest inwestycją, która powinna podlegać rozpatrzeniu w trybie wniosku o ustalenie warunków zabudowy.

Organ wywiódł, że o uznaniu przyszłego zamierzenia za inwestycję celu publicznego nie decyduje tylko i wyłącznie przedmiot wniosku inwestora , ale także rozmiar i charakter danej inwestycji, przesądzający o jej znaczeniu lokalnym gminnym i ponadlokalnym. Inwestor powołujący się na cel publiczny musi wykazać, że realizacja tego celu nie stanowi zaspokojenia interesu prywatnego (indywidualnego bądź grupowego). Obowiązkiem organu jest zbadanie, czy przedmiotowe zamierzenie stanowi realizację zadań gminy i czy w związku z tym jest inwestycją celu publicznego. Nie każdy cel publiczny, wskazany w ustawie o gospodarce nieruchomościami, może być uznany - zdaniem organu - za inwestycję celu publicznego.