Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 maja 2011 r., sygn. I SA/Wa 2505/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Chaciński Sędzia WSA Elżbieta Lenart Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2011 r. sprawy ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] października 2010 r. nr [...]w przedmiocie nabycia z mocy prawa własności nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Wa 2505/10

UZASADNIENIE

Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia [...] października 2010 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania P. S.A. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...], stwierdzającej nabycie z mocy prawa przez Gminę K. prawa własności nieruchomości położonej w K., obrębie [...], w jednostce ewidencyjnej [...] oznaczonej jako działka ewidencyjna nr [...] o pow. [...] ha, uregulowanej w księdze wieczystej KW [...] - utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa podała, że Wojewoda [...] w/w decyzją stwierdził nabycie, z mocy prawa, z dniem 27 maja 1990 r., przez Gminę K. własności nieruchomości opisanej w sentencji decyzji wobec zaistnienia funkcjonowania przesłanek opisanych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 10 maja 1990 r. Odwołanie od decyzji Wojewody [...] wniosła P. S.A. domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu odwołania wskazano na uregulowania z ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" które zdaniem skarżącego uniemożliwiają komunalizację przedmiotowej nieruchomości.

Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa stwierdziła, że skarżący nie legitymuje się prawem użytkowania lub zarządu, który eliminowałby komunalizację przedmiotowego mienia z mocy samego prawa. Wskazała także, iż według art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 22, poz.99), państwowe jednostki organizacyjne uzyskiwały grunty państwowe w zarząd na podstawie decyzji terenowego organu administracji państwowej albo na podstawie zawartej, za zezwoleniem tego organu, umowy o przekazaniu nieruchomości między państwowymi jednostkami organizacyjnymi, bądź umowy o nabyciu nieruchomości. Wcześniej obowiązywały przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 2 sierpnia 1949 r. w sprawie przekazywania nieruchomości niezbędnych dla realizowania narodowych planów gospodarczych, będących aktem wykonawczym do dekretu z 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych do realizacji narodowych planów gospodarczych wg którego prawo zarządu i użytkowania było ustanawiane w formie protokołu zdawczo - odbiorczego, bądź w drodze umowy zawartej w odpowiedniej formie prawnej, a w razie sporu na podstawie decyzji Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego. Później ustanawiane było w trybie przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach w drodze decyzji organu administracji państwowej stopnia podstawowego o oddaniu nieruchomości w użytkowanie a następnie w trybie art. 38 ust. 2 ustawy z 29 kwietnia 1985 r.