Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 3 lutego 2011 r., sygn. II SA/Sz 998/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak, Sędziowie Sędzia NSA Henryk Dolecki (spr.),, Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska, Protokolant Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 lutego 2011 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie obiektu I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., Nr [...], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącej A. M. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 38, poz. 229 ze zm.) w związku z art. 103 ust. 2 i art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania A. M., od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., znak: [...] zezwalającej na użytkowanie budynku gospodarczego wybudowanego przy ul. W. w M. na działkach nr [...], bez pozwolenia na budowę - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji podano, że A. M., właścicielka nieruchomości położonej w M. przy ul. W., odwołując się od decyzji organu I instancji zarzuciła nie wyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych, co uniemożliwiło zastosowanie przepisów powołanych w decyzji, dowolne i arbitralne zebranie dowodów oraz ich niewłaściwą ocenę, nie wskazanie dowodów, którym organ dał wiarę, a którym odmówił wiarygodności i przyczyn tej odmowy, co miało istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia. W związku z tym organ naruszył art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane i art. 103 ust. 2 Prawa budowlanego z 1994 r., przez ich zastosowanie, zamiast art. 48 obecnie obwiązującej ustawy. W odwołaniu podniesiono nadto, że z zaskarżonej decyzji wynika, iż przedmiotowy obiekt wybudował B. C. bez pozwolenia na budowę, w czasie obowiązywania Prawa budowlanego z 1974 r. tj. przed 1995 r. i nie ma podstaw do zastosowania art. 37 ust. 1 Prawa budowlanego z 1974 r. Brak też podstaw do stwierdzenia, iż organ I instancji ustalił datę wybudowania przedmiotowego obiektu budowlanego, a także, że nie zachodzą okoliczności zastosowania art. 37 ust. 1 Prawa budowlanego z 1974 r., skoro wybudowany budynek negatywnie wpływa na użytkowanie obiektu na działce nr [...]. Poza tym istnieje sprzeczność pomiędzy sentencją, a uzasadnieniem zaskarżonej decyzji, ponieważ decyzja pozwala na użytkowanie budynku gospodarczego, a z uzasadnienia, w którym opisano ten budynek wynika, że nie jest on gospodarczym, lecz mieszkalnym.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00