Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 10 listopada 2010 r., sygn. II SA/Bd 789/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Sędziowie: Sędzia WSA Renata Owczarzak (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Protokolant Asystent sędziego Bartosz Kornalewicz po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale II w dniu 10 listopada 2010 r. sprawy ze skargi G. K. na decyzję Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wydania nakazu zamurowania otworów okiennych oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r., nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w[...], działając na podstawie art. 51 ust. 1 pkt. 1, art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku G. K. z dnia 16.02.2010 r. uzupełnionego wnioskami z dnia 25.03.2010 r. oraz 26.03.2010 r. odmówił wydania żądanego nakazu zamurowania otworów okiennych w ścianie budynku mieszkalnego przy ul. [...] w [...] od strony nieruchomości przy ul. [...] w[...]. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ podniósł, że z uwagi na podnoszony przez wnioskodawczynię zarzut nieprawidłowego usytuowania w/w budynku w stosunku do granicy z jej działką, w dniu 3.03.2010 r. przeprowadzono oględziny przedmiotowej nieruchomości, podczas której stwierdzono, iż na przedmiotowej działce znajduje się budynek mieszkalny, jednorodzinny, podpiwniczony, parterowy z poddaszem użytkowym. Ustalono również, iż budynek powstał w 1967 r. (część parterowa z podpiwniczeniem), a następnie został nadbudowany o poddasze użytkowe na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę znak: [...] z dnia [...] r. Nadbudowa zgodnie z zatwierdzonym projektem architektoniczno - budowlanym nie wykracza poza obrys części parterowej budynku, która powstała wcześniej. Zmierzona podczas oględzin odległość od zewnętrznej krawędzi otworu okiennego przedmiotowego budynku do ogrodzenia oddzielającego nieruchomości przy ul. [...] i ul. [...] w T. wynosi 3,50 m. W projekcie zagospodarowania terenu dla nadbudowanego poddasza nie naniesiono odległości od ściany budynku przy ul. [...] do granicy z nieruchomością przy ul. [...]. Wskazano, że właściciel przedmiotowego budynku zawiadomił o zakończeniu wykonania nadbudowy i wobec braku sprzeciwu ze strony organu przystąpił do jego użytkowania. Z uwagi na uzasadnione wątpliwości co do poprawności usytuowania obiektu w terenie organ w dniu 18.03.2010 r. zawiadomił strony o wszczęciu postępowania administracyjnego oraz uzupełnił zebrany materiał dowodowy o mapę poinwentaryzacyjną terenu, przekroje i rzuty budynku, widok elewacji od strony nieruchomości przy ul. [...], projekt zagospodarowania terenu, a także o opis techniczny do projektu dla części parterowej w/w budynku oraz protokół wyznaczenia linii budowlanych przedmiotowego obiektu. Ponadto organ podniósł, iż w dniu 7.04.2010 r. wpłynęło pismo P. M., który na podstawie przeprowadzonych pomiarów ustalił, iż odległość do granicy z sąsiednią nieruchomością została zachowana i wynosi 4m, a brakujące 0,5 m wynikające z pomiarów przeprowadzonych przez pracowników organu wynika z błędnego przyjęcia linii zabudowy na sąsiedniej działce, jako linii granicznej nieruchomości, która jest w istocie oddalona o dodatkowe 0,5 m w kierunku nieruchomości przy ul. [...] (mapka geodezyjna przedstawiona przez P. M.). W związku z tym, że nadbudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego wykonano zgodnie z pozwoleniem na budowę znak: [...] z dnia [...] r., nie wychodząc poza lico ściany istniejącego wcześniej parteru, o którego z kolei legalności świadczy przedstawiona podczas oględzin zatwierdzona dokumentacja architektoniczno - budowlana oraz w związku z dowodem w postaci pomiaru długości działki przedstawionym przez P. M., organ stwierdził, ze nie można nakazać zamurowania otworów okiennych w ścianie budynku od strony nieruchomości przy ul. [...].