Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 czerwca 2009 r., sygn. II SA/Wr 6/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Białek Sędziowie Sędzia NSA Halina Kremis (sprawozdawca) Sędzia NSA Julia Szczygielska Protokolant Małgorzata Rutkiewicz po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi Spółki A. sp. z o.o. na decyzję Wojewody D. z dnia 29 października 2008 r. nr [...] w przedmiocie wniesienia sprzeciwu wobec zgłoszonego zamiaru wykonania robót budowlanych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 1 sierpnia 2008 r., Nr 402/08, podjętą na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), Prezydent W. wniósł sprzeciw wobec dokonanego przez A. sp. z o. o. w W. zgłoszenia zamiaru zainstalowania nośnika reklamowego, małogabarytowego, o wym. tablicy 3,416x2,442 m (wymiary zewnętrzne tablicy 3,756x2,782 m) na stopie prefabrykowanej, przy ul. Ś. we W., działka nr [...], AM-25, obręb P. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że (po dokonaniu analizy planowanej inwestycji) stwierdzono, iż zgłoszenie dotyczy wykonania robót budowlanych objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowlę, gdyż zakres robót wykracza poza zakres robót wymienionych w art. 29 ust. 2 ustawy - Prawo budowlane. Powyższe wyklucza więc możliwość budowy przedmiotowego nośnika reklamowego na podstawie zgłoszenia.

Odwołanie od tej decyzji złożyła A. sp. z o. o. w W., wnosząc o uchylenie decyzji oraz umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego. Jednocześnie strona podniosła, że w sprawie dokonano błędnej interpretacji art. 29 ust. 2 pkt 6 Prawa budowlanego, z uwagi na fakt, że przedmiotowej urządzenie reklamowe nie jest trwale związane z gruntem. Montaż tablicy reklamowej na gruncie bez trwałego jej związania z gruntem stanowi roboty budowlane, o których mowa w art. 29 ust. 2 pkt 6 Prawa budowlanego niezależnie od wielkości wolnostojącej konstrukcji, na co wskazuje przytoczone przez stronę orzecznictwo. Strona zarzuciła także, że organ w uzasadnieniu orzeczenia nie wskazał dlaczego uznał projektowany nośnik za związany z gruntem na stałe.