Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 11 marca 2009 r., sygn. II SA/Ol 987/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2009 r. sprawy ze skargi M.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" oraz sprawy ze skargi K.N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego I. uchyla zaskarżone decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]". nr "[...]" oraz nr "[...]"; II. uchyla decyzję Prezydenta Miasta z dnia "[...]" nr "[...]"; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz M.B. kwotę 740,- zł (siedemset czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; WSA/wyr.1 - sentencja wyroku IV. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz K.N. kwotę 740,- zł (siedemset czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; V. orzeka, że zaskarżone decyzje nie podlegają wykonaniu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Decyzjami z dnia "[...]", wydanymi w wyniku rozpatrzenia odwołań M. B. i K. N., Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia "[...]" w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na realizacji przy ul. Ai B w "[...]" elektrociepłowni A opalanej biopaliwem wraz z niezbędnymi elementami infrastruktury.

Organ odwoławczy wskazał, iż zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt. 5 ustawy

z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zmianami), przez inwestycję celu publicznego należy przez rozumieć działania o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponad lokalnym (powiatowym, wojewódzkim

i krajowym), stanowiące realizację celów, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia

21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.). W myśl tego przepisu, celami publicznymi w rozumieniu ustawy jest min. budowa i utrzymywanie ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej, a także innych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń. W przepisie tym ustawodawca nie zawarł definicji przewodów i urządzeń służących do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej, a także innych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń. Z tego względu należy odnieść się do definicji obiektów i urządzeń zawartych w innych przepisach, jak ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006r. Nr 89, poz. 625 ze zm.). W art. 3 tej ustawy ustawodawca wskazał, że pod pojęciem urządzeń należy rozumieć - urządzenia techniczne stosowane w procesach energetycznych, instalacji - urządzenia z układami połączeń między nimi, sieci - instalacje połączone i współpracujące ze sobą, służące do przesyłania i dystrybucji paliw lub energii, należące do przedsiębiorstw energetycznych. Do urządzeń wytwarzających, przetwarzających, przesyłających i zużywających ciepło oraz do innych urządzeń energetycznych zalicza się min.: 1) kotły parowe oraz wodne na paliwa stałe, płynne i gazowe, o mocy powyżej 50 kW, wraz z urządzeniami pomocniczymi; 2) sieci i instalacje cieplne wraz z urządzeniami pomocniczymi, o przesyle ciepła powyżej 50 kW; 3) turbiny parowe oraz wodne o mocy powyżej 50 kW, wraz z urządzeniami pomocniczymi; 4) przemysłowe urządzenia odbiorcze pary i gorącej wody, o mocy powyżej 50 kW; 5) urządzenia wentylacji, klimatyzacji i chłodnicze, o mocy powyżej 50 kW;