Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 8 stycznia 2009 r., sygn. II SA/Rz 456/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Ryszard Bryk Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk /spr./ NSA Anna Lechowska Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 8 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej warunki zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej H. K. kwotę 200 zł /słownie: dwieście złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2008r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej Kolegium) po rozpoznaniu wniosku H. K. o ponowne rozpatrzenie sprawy utrzymało w mocy swoją własną decyzję z dnia [...] stycznia 2009r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Miasta i Gminy z dnia [...] listopada 2005r. nr [...] w sprawie ustalenia warunków zabudowy na budynek o funkcji usługowej, handlowej i mieszkalnej na działce nr 2480 położonej w N. dla Z. i J. R.

W podstawie prawnej organ powołał art. 138 § 1 pkt 1 i art. 156 § 1 w związku z art. 157 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 ze zm.) zwana dalej w skrócie k.p.a.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy H. K. wniosła o uchylenie decyzji Burmistrza Miasta i Gminy N. z dnia [...] listopada 2005r. nr [...], gdyż w sposób rażący narusza art. 61 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Za błędne uznała stanowisko Kolegium, iż decyzja, której domaga się stwierdzenia nieważności spełnia wymogi określone przepisami ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i nie narusza interesów osób trzecich. Realizacja tak dużej inwestycji ograniczy możliwość zabudowy i spowoduje zacienienie działki skarżącej. Kwestionowana decyzja umożliwi przekroczenie gabarytów i intensywności zabudowy, naruszy na tym terenie formę architektoniczną. Sąsiedztwo planowanej inwestycji tworzą budynki mieszkalne jednorodzinne. W decyzji o warunkach zabudowy należy wyważyć interesy inwestora i właścicieli sąsiednich działek. Dołączona do decyzji analiza jest tendencyjna, gdyż punktem odniesienia dla ustalenia wymagań nowej zabudowy stanowiły działki położne w znacznej odległości lub obiekty i znajdujące się w zwartej zabudowie w centrum miasta. Wątpliwości budzi powierzchnia zabudowy, która nie powinna przekraczać 50 % powierzchni terenu inwestycji; szerokość elewacji frontowej, która nie została ustalona w analizie urbanistycznej; wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej, gdyż brak wyników, które uzasadniałyby przyjętą wysokość 9m. W analizie brak informacji o zacienieniu działki skarżącej. Analiza dotknięta jest poważnymi uchybieniami i odstępstwami od obowiązujących reguł ich ustalania.