Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 września 2008 r., sygn. II SA/Wr 179/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak, Sędziowie Sędzia WSA Anna Siedlecka /sprawozdawca/, Sędzia NSA Julia Szczygielska, Protokolant Kinga Kręc, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 września 2008r. sprawy ze skargi J. R i D. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] nr [...] działający z upoważnienia Prezydenta W. Kierownik Zespołu Lokalizacji Inwestycji ustalił na rzecz Gminy W. warunki zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę dwóch domów mieszkalnych wielorodzinnych z garażami w części podziemnej i budowę niezbędnej infrastruktury technicznej, w tym przyłącza energii elektrycznej, wody, kanalizacji sanitarnej, gazu, ciepła dla nieruchomości położonej przy ul. [...] Nr [...] we W. ( w obrębie Krzyki, [...] w granicach działek nr [...], [...]oraz części działki nr [...], [...], [...], [...] ).

Od powyższej decyzji odwołania wniosły J. R. i D. S. .

Odwołująca J.R. zaskarżonej decyzji zarzuciła, co następuje: wysokość zabudowy nie odpowiada wynikom urbanistycznym, istniejący kolektor sanitarny nie jest w stanie odebrać ścieków w chwili obecnej, więc tym bardziej nie będzie możliwe "wpięcie" się do istniejącej instalacji, zostanie naruszona struktura gruntów i wystąpi możliwość zalania wodami opadowymi, zbyt wąska nieutwardzona uliczka ( odnoga ul. [...] ) prowadząca do projektowanej zabudowy.

Z kolei odwołująca D.S.zarzuciła zaskarżonej decyzji brak wszechstronnego rozważenia przez organ I instancji wszystkich okoliczności sprawy i wnikliwej oceny planowanej inwestycji na sąsiadujące nieruchomości oraz oparcie decyzji na wadliwych ustaleniach i założeniach. Wobec wskazanych zarzutów wniosła o uchylenie decyzji organu I instancji i orzeczenie o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla planowanej inwestycji. Zdaniem skarżącej wydana decyzja jest niezasadna i winna być uchylona, gdyż narusza przepis art. 61 ust.1 pkt 1-5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, co dotyczy w szczególności, jak podkreśliła to strona, "wadliwego, a w każdym razie nie doprecyzowanego stwierdzenia, jakoby : teren inwestycji posiada dostęp do drogi publicznej tj. ul. P. i istniejące uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego". Decyzja w tym względzie nie uwzględnia przebiegu i konfiguracji ul. P.. Ulica ta przebiega po łuku i posiada nieutwardzoną szutrową odnogę( tzw. ślepa ulica), stanowiącą dojazd do trzech domków jednorodzinnych. Droga ta jest wąska i bez chodnika. Planowana obsługa komunikacyjna przewidziana do zrealizowania jedynie na łuku ul. P. poprzez istniejącą "odnogę" spowoduje znaczne zwiększenie natężenia ruchu na tej drodze obsługującej zabudowę jednorodzinną. W zaskarżonej decyzji brak jest jakiejkolwiek oceny uciążliwości w związku ze znacznym wzrostem liczby samochodów, a także brak jest wskazania innych miejsc postojowych niż garaże. Brak jest także opinii Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Strona odwołująca kwestionuje również ustalenie organu, że istniejąca sieć wodociągowa i istniejąca instalacja sanitarna są wystarczające dla umożliwienia dostawy i odbioru ścieków sanitarnych dla planowanej inwestycji ( pismo MPWiK z dnia 22.02.2007r.). Stwierdzenie to, zdaniem skarżącej pozostaje w rażącej sprzeczności z istniejącym stanem rzeczy. Kolektor sanitarny obsługujący ul.P.jest niesprawny i nie jest w stanie już obecnie odebrać ścieków w istniejących domów jednorodzinnych. Ponadto brak jest w pobliżu sieci kanalizacji deszczowej. W kwestii zaś podłączenia wodnego planowanej inwestycji istnieje zagrożenie, że pobór wody na potrzeby dwóch bloków wielorodzinnych może powodować pobór niedostatecznie czystej wody przez mieszkańców zabudowy jednorodzinnej. W odwołaniu zwrócona została uwaga na pismo z dnia 5 marca 2007r. Spółki A ., z którego wynika, że aktualne urządzenie nie jest wystarczające dla planowanego zamierzenia budowlanego. W dalszej kolejności podniesione zostały zarzuty dotyczące naruszenia planowanej wysokości zabudowy ( 15 m) i wskaźnika intensywności zabudowy . W konsekwencji, planowana inwestycja stanowić będzie uciążliwości dla sąsiadujących nieruchomości, bowiem zabudowa wielorodzinna ingeruje w dotychczasowy układ zabudowy jednorodzinnej.