Wyrok WSA w Krakowie z dnia 5 marca 2008 r., sygn. III SA/Kr 964/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Krystyna Kutzner Sędziowie AWSA Kazimierz Bandarzewski (spr) NSA Grażyna Danielec Protokolant Katarzyna Dydaś po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 marca 2008 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o. o. z siedzibą w K. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasad zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Miasta s k a r g ę o d d a l a

Rada Miasta uchwałą z dnia [...] Nr [...] określiła zasady zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy Miejskiej (Dz. Urz. Województwa Nr [...], poz. [...]), zmienioną uchwałą z dnia [...] Nr [...] (Dz. Urz. Województwa Nr [...], poz. [...]) i uchwałą z dnia [...] Nr [...] (Dz. Urz. Województwa Nr [...], poz. [...]). Zaskarżona uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) w związku z art. 34 ust. 1 pkt 3, art. 68 ust. 1 pkt 7, ust.3 i ust.4 oraz art. 67 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 z późn. zm.).

Dla wykazania się legitymacją skargową w niniejszej sprawie, Spółka A wskazała na pozbawienie jej przez zaskarżoną uchwałę prawa do ubiegania się o zakup mieszkania w budynku nr [...] przy ulicy [...] w K. Skarżącej Spółce przysługuje 7/8 udziału we współwłasności całego budynku, natomiast Gminie Miejskiej 1/8 udziału.

"A", po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie domagając się stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta z dnia [...] nr [...].

Skarżąca Spółka podniosła, iż przepisy będące podstawą prawną zaskarżonej uchwały (art. 34 ust. 1 pkt 3, 68 ust. 1 pkt 7 ustawy o gospodarce nieruchomościami) są sprzeczne z art. 32 ust. 1 i 2, 64 ust. 1 i 165 Konstytucji RP. Po pierwsze, przepisy te różnicują sytuację prawną podmiotów prawa w sposób nieuzasadniony. Pod rządem zaskarżonej uchwały osoby, które nie są najemcami lokali komunalnych w K. nie mogą ich nabyć na tych samych warunkach, co najemcy tych mieszkań. Na gruncie porządku konstytucyjnego takie uprzywilejowanie jednej grupy społecznej z pokrzywdzeniem innych podmiotów jest niedopuszczalne. Po drugie, nieruchomość będąca własnością Gminy Miejskiej stanowi z punktu widzenia ekonomicznego majątek wspólny wszystkich członków wspólnoty samorządowej i dlatego nieuzasadniona ekonomicznie jest jej sprzedaż poniżej wartości rynkowej. W związku z powyższym skarżąca Spółka wniosła o wystąpienie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym o zgodność art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami z Konstytucją RP. Zdaniem skarżącej wniosku tego nie czynni bezprzedmiotowym wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 września 1999 r., (K 6/98, OTK 1999 r., nr 6, poz. 117), albowiem przedmiotem tamtego wyroku Trybunału było nieco inne zagadnienie, tj. dopuszczalność różnicowania prawnego najemców w zależności od tego, czy ich najem zawiązał się przed dniem 12 listopada 1994 r., czy też po tej dacie.