Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 lutego 2008 r., sygn. I SA/Wr 1416/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędziowie Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Asesor WSA Katarzyna Borońska (sprawozdawca), Protokolant Aleksandra Felcenloben, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 lutego 2008 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 22 czerwca 2007 r. nr [---] w przedmiocie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi K. S. jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] uchylająca w całości decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. Ośrodka Zamiejscowego w L. z dnia [...], Nr [...], ustalającą skarżącemu zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów za 2000 r., w kwocie [...] oraz ustalająca ten podatek na kwotę [...] zł.

Jak wynika z akt sprawy, decyzją z dnia [...], nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. ustalił K. S. zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000 r. od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów w wysokości [...]. Powyższą decyzję uchylił Dyrektor Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. decyzją z dnia [...] Nr [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. decyzją z dnia [...] nr [...] ustalił K. S. zryczałtowany podatek od dochodów z nieujawnionych przychodów za 2000 r. w kwocie [...] zł.

Z ustaleń organu wynikało, że skarżący w latach 2000-2002 zgromadził majątek o znacznej wartości, obejmujący nieruchomości oraz rzeczy ruchome tj.: samochody, środki pieniężne w walucie krajowej i zagranicznej oraz wyroby jubilerskie, nie posiadając żadnych opodatkowanych lub zwolnionych z opodatkowania źródeł przychodów - tak w badanych latach podatkowych jak i w okresie poprzedzającym lata 2000-2002. Organ I instancji wskazał, że przez całe życie podatnik nie złożył ani jednej deklaracji podatkowej na podatek dochodowy od osób fizycznych, a jedyne deklaracje PIT w których wykazano dochody ze stosunku pracy były wynikiem oszustwa, którego sprawcą był sam podatnik. Postępowanie wykazało, że wbrew temu, co wynikało z deklaracji PIT-11 wystawionych przez firmę "A" - P. B. w L., skarżący faktycznie nie pracował w tej firmie i nie uzyskiwał w tego tytułu żadnego wynagrodzenia. Z ustaleń organu wynikało zarazem, że podatnik został wpisany do ewidencji prowadzonej przez Urząd Miasta L. jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie m.in. handlu, marketingu. Jednocześnie jednak zarówno Urząd Skarbowy w L. jak i ZUS w L. (pismo nr [...] z dnia [...]) jednoznacznie stwierdziły, że skarżący nigdy nie złożył stosownych wniosków w tych instytucjach i tym samym nie został zarejestrowany jako osoba prowadząca działalność gospodarczą.