Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 6 listopada 2007 r., sygn. II SA/Bd 795/07

Dnia 6 listopada 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Krzysztof Gruszecki Sędziowie: sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) sędzia WSA Renata Owczarzak Protokolant: Krzysztof Cisewski po rozpoznaniu w II Wydziale na rozprawie w dniu 6 listopada 2007 roku sprawy ze skargi W.D. na orzeczenie [...] Wojskowej Komisji Lekarskiej w [...] z dnia [...] sierpnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie zdolności do zawodowej służby wojskowej oddala skargę.

Orzeczeniem nr [...] wydanym w dniu [...] lipca 2007 r., Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska w [...], działając na podstawie art. 21b ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2004 r., Nr 8, poz. 66 z późn. zm.), w wyniku skierowania Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...] w [...], uznała W. Dz. za trwale niezdolnego do zawodowej służby wojskowej wobec rozpoznanego utrwalonego zespołu zaburzeń urojeniowych i powołując § 70 pkt 5 zał. nr 2 do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 listopada 2005 r. (Dz.U. Nr 253, poz. 2130 i art. 5 ust. 6 ustawy z dnia 11 września 2003 r. (Dz.U. Nr 179, poz. 1750) ustaliła kategorię zdrowia N. Powołując zaś treść rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004 r. (Dz.U. Nr 151, poz. 1595) Komisja stwierdziła trwałą i całkowitą niezdolność W. Dz. do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju oraz w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny kategoria zdrowia E. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ I instancji stwierdził, że stopień nasilenia schorzeń czyni badanego trwale niezdolnym do zawodowej służby wojskowej oraz częściowo niezdolnym do pracy zarobkowej, zastrzegając przy tym, iż schorzenie to nie pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową i wobec tego kwalifikuje badanego do drugiej grupy inwalidów, bez związku z tą służbą.