Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 17 padziernika 2007 r., sygn. II SA/Sz 613/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Sędziowie Sędzia NSA Henryk Dolecki (spr.),, Sędzia WSA Maria Mysiak, Protokolant Joanna Białas-Gołąb, po rozpoznaniu w Wydziale II Sz na rozprawie w dniu 17 października 2007 r. sprawy ze skargi P. Cz. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie robót budowlanych I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] Nr [...], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego P. Cz. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia (...( Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w S., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 105 § 1 kpa w zw. z art. 51 ust. 1 oraz art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania P.C. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ś. z dnia (...(, umarzającej postępowanie w sprawie robót budowlanych wykonanych w przyziemiu budynku przy ul. (...(

- utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji podano, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ś. na wniosek P.C. wszczął w dniu 16 marca 2004 r. postępowanie w sprawie robót budowlanych i uznając, że nie ma podstaw do wydania żadnej z decyzji wskazanych w art. 51 ust. 1 pkt 1 lub 2 Prawa budowlanego, na podstawie art. 105 § 1 kpa umorzył postępowanie. Od tej decyzji odwołał się współwłaściciel budynku P.C. wnosząc o jej uchylenie i przekazanie do ponownego rozpoznania bądź o rozstrzygnięcie merytoryczne na podstawie zebranych w sprawie dowodów. Skarżący zarzucił rażące naruszenie art. 15, art. 16, art. 104 ust. 2, art. 105, art. 77 ust. 1, art. 61 ust. 1 w zw. z art. 95 i art. 76 ust. 1 kpa, co skutkuje obowiązkiem wznowienia postępowania na mocy art. 145 ust. 1 pkt 8 kpa. Ponadto skarżący zarzucił rażące naruszenie przepisów prawa materialnego - art. 51 ust.1, 3 i 5 Prawa budowlanego, art. 2 ust 2 i 3 oraz art. 22 ust 4 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Skarżący podniósł też, że przedmiotowa sprawa rozpatrywana jest od marca 2004 r. i każdą decyzję organu pierwszej instancji wydano z naruszeniem przepisów i przekroczeniem terminów przewidzianych do załatwienia sprawy. Zgodnie z art. 104 § 2 kpa decyzje administracyjne mają rozstrzygać sprawy co do istoty w całości lub w części albo w inny sposób zakończyć sprawę. Wniosek skarżącego dotyczył przebicia otworów drzwiowych z pomieszczenia wspólnego do pomieszczenia mieszkalnego inwestorów, zburzenia przewodów kominowych i ściany działowej w korytarzu oddzielającej korytarz wspólny od lokalu inwestorów. W ocenie skarżącego w zaskarżonej decyzji organ ustosunkował się tylko do części samowoli budowlanej, tj. przebicia otworów drzwiowych oraz zburzenia przewodów kominowych. Nie odniósł się natomiast do samowoli polegającej na zburzeniu ściany działowej i bezpodstawnie uznał, że sprawa ta usankcjonowana została zaświadczeniem Prezydenta Miasta Ś. z dnia (...(, w którym wyodrębniono lokal mieszkalny oraz nie zakwestionowanym przez ten organ zgłoszeniem robót z 12 maja 2003 r. Skarżący zarzucił również, że organ I instancji wydając decyzję znał już treść dołączonych do akt wyroków Sądu Okręgowego oraz Apelacyjnego w S. i wiedział, że zaświadczenie i zgłoszenie robót budowlanych są dotknięte wadą nieważności, jako wydane na podstawie nieprawdziwych oświadczeń inwestorów.