Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 24 padziernika 2007 r., sygn. I SA/Bk 350/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Sławomir Presnarowicz, sędzia WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Katarzyna Luto, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 października 2007 r. sprawy ze skargi B. M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zapłaty zaległości z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł., decyzją z [...] stycznia 2007 r.

Nr [...], odmówił skarżącej B. M. W. rozłożenia na raty zaległości z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. w wysokości 1.114,00 zł, wynikającego ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie (określonego w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w B. z [...] marca 2006 r. nr [...]).

Dyrektor Izby Skarbowej w B., decyzją z [...] marca 2007 r. Nr [...], utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że sytuacja majątkowa strony jest trudna, co prowadzi do ograniczonej zdolności regulowania dodatkowych zobowiązań finansowych, jednak nie znalazł podstaw do udzielenia wnioskowanej ulgi. Podniósł, że sytuacja majątkowa skarżącej jest wynikiem działań świadomych i przewidywalnych w skutkach, ponieważ każde zawarcie umowy pożyczki w sposób jednoznaczny zobowiązuje pożyczkobiorcę do spłaty zaciągniętego zobowiązania, a potrącanie ze świadczenia emerytalnego określonej kwoty pieniężnej z powodu egzekucji sądowej jest powszechnie stosowanym środkiem egzekwowania zaległości finansowych. Stąd też organ nie podzielił zdania strony, że trudno było jej przewidzieć zajęcie znacznej części emerytury przez organ egzekucyjny. Organ zauważył także, iż strona nie dokonała dotychczas żadnych wpłat na poczet zaległości podatkowej. Dodatkowo zawarcie umowy pożyczki w kwocie 3.000,00 zł nastąpiło [...] lipca 2006 r., pomimo ciążących już wcześniej na skarżącej innych zobowiązaniach. Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że zaległości podatkowych nie można traktować jako zobowiązań mniej ważnych oraz, że z ulg podatkowych, mających charakter wyjątkowy, nie można czynić powszechnie stosowanego środka pomocy. Organ odwoławczy przyznał, że sytuacja finansowa strony jest trudna, ale poczynione ustalenia nie mogą skutkować rozłożeniem zapłaty zaległości podatkowej na raty w ogóle, a tym bardziej na zaproponowane przez stronę raty płatne po 30,00 zł miesięcznic. W ocenie organu sytuacja skarżącej nie jest przypadkiem uzasadnionym ważnym interesem podatnika, a także, że w jej sytuacji nie można powoływać się również na interes publiczny, ponieważ nie można postawić strony w sytuacji bardziej uprzywilejowanej od innych podatników, którzy pomimo trudnej sytuacji materialnej wywiązują się ze swoich obowiązków podatkowych.