Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 kwietnia 2007 r., sygn. I SA/Wr 1710/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia NSA Henryka Łysikowska Sędziowie : Sędzia WSA Zbigniew Łoboda Asesor WSA Alojzy Wyszkowski (sprawozdawca) Protokolant: Agnieszka Mazurek po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 marca 2007 r. sprawy ze skargi H. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji organu I instancji i ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej we W. po ponownym rozpatrzeniu odwołania z dnia [...] H. J. decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit a w ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) uchylił w całości decyzję Urzędu Skarbowego W. - K. z dnia [...] Nr [...] i ustalił zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych z dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych w kwocie [...].

Powyższą decyzję organ odwoławczy wydał w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4.10.2005 r. sygn. akt I SA/Wr 3232/03 uchylającym decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...]. W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że organy podatkowe nie wyjaśniły dostatecznie wysokości kwot uzyskanych przez skarżącego ze sprzedaży Powszechnych Świadectw Udziałowych, a przede wszystkim organ odwoławczy nie odniósł się do wniosku strony o zobowiązanie nabywcy świadectw udziałowych - S. Z. do przedłożenia pokwitowania dokumentującego tę transakcję. W zakresie nie wyjaśnienia kwestii oszczędności posiadanych przez podatników w dniu 1 stycznia 1998 r. zgodzono się z zarzutem skarżących, iż żądanie wykazania sposobu przechowywania oszczędności wyłącznie wyciągami bankowymi nie wynika z przepisów prawa i wskazano, że jeżeli przepis prawa nie wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia, organ podatkowy odbiera od strony na jej wniosek oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.