Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 23 lutego 2006 r. - Belgische Staat przeciwko Molenbergnatie NV. - Sprawa C-201/04., sygn. C-201/04

Sprawa C-201/04

Belgische Staat

przeciwko

Molenbergnatie NV

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van Beroep te Antwerpen)

Wspólnotowy kodeks celny - Pokrycie należności celnych przywozowych lub wywozowych po zwolnieniu towarów - Obowiązek powiadomienia dłużnika o kwocie należności niezwłocznie po jej zaksięgowaniu i przed upływem terminu trzech lat od chwili powstania długu - Pojęcie „zgodnie z odpowiednią procedurą”

Opinia rzecznika generalnego F.G. Jacobsa przedstawiona w dniu 30 czerwca 2005 r.  I-0000

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 23 lutego 2006 r.  I-0000

Streszczenie wyroku

1.     Akty instytucji - Stosowanie w czasie - Przepisy proceduralne - Przepisy materialne - Rozróżnienie

(rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 217-232)

2.     Środki własne Wspólnot Europejskich - Pokrycie należności celnych przywozowych lub wywozowych po zwolnieniu towaru

(rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 221 ust. 1)

3.     Środki własne Wspólnot Europejskich - Pokrycie należności celnych przywozowych lub wywozowych po zwolnieniu towaru

(rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 221)

1.     Przepisy proceduralne mają zastosowanie do wszystkich postępowań zawisłych w momencie ich wejścia w życie, w odróżnieniu od przepisów materialnych, które są zazwyczaj interpretowane w ten sposób, iż nie obowiązują w stosunku do sytuacji powstałych przed ich wejściem w życie.

W konsekwencji wyłącznie przepisy proceduralne zawarte w art. 217-232 rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny obowiązują w stosunku do postępowania w sprawie pokrycia długu celnego powstałego przed dniem 1 stycznia 1994 r., czyli datą wejścia w życie tego kodeksu, które zostało wszczęte po tym terminie.

Artykuł 221 ust. 3 kodeksu celnego należy uznać, w przeciwieństwie do ust. 1 i 2 tego artykułu, za przepis materialny, a więc nie można go stosować do pokrycia długu celnego powstałego przed dniem 1 stycznia 1994 r. W istocie z upływem określonego w tym artykule terminu roszczenie o pokrycie długu celnego ulega przedawnieniu, z zastrzeżeniem określonego w tym artykule wyjątku, co jest równoważne z przedawnieniem samego długu, a zatem z jego wygaśnięciem. Należy ponadto zwrócić uwagę, że art. 233 kodeksu stanowi, iż wyliczenie różnych przyczyn wygaśnięcia długu celnego, które znajduje się w lit. a)-d) tego artykułu, obowiązuje między innymi bez uszczerbku dla obowiązujących przepisów dotyczących przedawnienia długu celnego.