Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 15 listopada 2005 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Danii. - Sprawa C-392/02., sygn. C-392/02

Sprawa C‑392/02

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Królestwu Danii

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Środki własne Wspólnot - Należności celne wymagane zgodnie z prawem, które nie zostały pokryte wskutek błędu państwowych organów celnych - Odpowiedzialność finansowa państw członkowskich

Opinia rzecznika generalnego L.A. Geelhoeda przedstawiona w dniu 10 marca 2005 r. I ‑ 0000

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 15 listopada 2005 r. I ‑ 0000

Streszczenie wyroku

Środki własne Wspólnot Europejskich - Ustalenie i udostępnienie przez państwa członkowskie - Obowiązek niezależny od możliwości zaksięgowania i retrospektywnego pokrycia należności celnych - Niestwierdzenie tytułu i nieudostępnienie środków nieuzasadnione siłą wyższą lub bezwzględną niemożliwością pokrycia należności, której nie można przypisać państwu członkowskiemu - Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego

(rozporządzenia Rady nr 1552/89, art. 17 ust. 2, i nr 2913/92, art. 220 ust. 2 lit. b); decyzja Rady 94/728, art. 2 i 8)

Państwa członkowskie są zobowiązane do stwierdzenia tytułów Wspólnot do środków własnych z chwilą, gdy organy celne znajdują się w posiadaniu niezbędnych informacji i mogą w związku z tym obliczyć kwotę należności wynikających z długu celnego i określić dłużnika, niezależnie od tego, czy spełnione są przesłanki stosowania art. 220 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny i czy możliwe jest zatem zaksięgowanie i dokonanie retrospektywnego pokrycia danych należności celnych.

W tych okolicznościach uchybia zobowiązaniom wynikającym z prawa wspólnotowego, a w szczególności z art. 2 i 8 decyzji 94/728 w sprawie systemu środków własnych Wspólnot Europejskich, państwo członkowskie, które wstrzymuje się od stwierdzenia tytułu Wspólnot do środków własnych i od udostępnienia odpowiedniej kwoty Komisji w sytuacji, gdy nie są spełnione przesłanki art. 17 ust. 2 rozporządzenia nr 1552/89 wykonującego decyzję 88/376 w sprawie systemu środków własnych Wspólnot, to znaczy w sytuacji, gdy kwoty te nie zostały zgromadzone z powodu siły wyższej lub ich uzyskanie jest całkowicie niemożliwe z przyczyn, których nie można mu przypisać.