Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 5 października 2006 r. - ASM Lithography BV przeciwko Inspecteur van de Belastingdienst-Douane Zuid/kantoor Roermond. - Sprawa C-100/05., sygn. C-100/05

Sprawa C‑100/05

ASM Lithography BV

przeciwko

Inspecteur van de Belastingdienst-Douane Zuid/kantoor Roermond

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Gerechtshof te Amsterdam)

Kodeks celny - Określenie długu celnego - Należności celne przywozowe od produktów kompensacyjnych określone przez podmiot zainteresowany i potwierdzone przez organy celne na podstawie art. 121 kodeksu celnego - Należności, które mogą zostać obliczone zgodnie z art. 122 lit. c) kodeksu celnego - Zwrot pobranej nadwyżki na podstawie art. 236 kodeksu celnego

Streszczenie wyroku

1.        Swobodny przepływ towarów - Wymiana handlowa z państwami trzecimi - Procedura uszlachetniania czynnego

(rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 121, art. 122 lit. c) i art. 236)

2.        Środki własne Wspólnot Europejskich - Zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych albo wywozowych

(rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 121, art. 122 lit. c) i art. 236)

1.        Wykładni art. 122 lit. c) rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny należy dokonywać w ten sposób, że podczas określania wysokości długu celnego powstałego wskutek dopuszczenia do obrotu produktów kompensacyjnych organy celne nie są zobowiązane do stosowania reguł naliczania należności dotyczących procedury przetworzenia pod kontrolą celną, gdy przywożone towary mogły zostać nią objęte, chyba że zainteresowany podmiot złoży wyraźny wniosek w tym zakresie.

Z postanowień kodeksu celnego nie wynika bowiem, by ustawodawca wspólnotowy zamierzał nałożyć na krajowe organy obowiązek należytej staranności w odniesieniu do dłużników, zgodnie z którym musiałyby one dbać o interesy tych ostatnich, stosując najkorzystniejsze reguły naliczania należności celnych.

(por. pkt 32, 34 oraz pkt 1 sentencji)

        Wykładni art. 236 rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny należy dokonywać w ten sposób, że krajowe władze celne powinny uwzględnić wniosek o zwrot należności celnych w razie stwierdzenia, iż w następstwie błędu zainteresowanego podmiotu, a nie wskutek jego wyboru, wysokość długu celnego została określona przy zastosowaniu art. 121 tego kodeksu i przekazana do wiadomości zainteresowanego. Wniosek powinien zostać uwzględniony również wówczas, gdy wiąże się to z ponownym obliczeniem przez te organy wysokości długu celnego przy zastosowaniu art. 122 lit. c) kodeksu celnego.