Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 23 marca 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Austrii. - Sprawa C-209/04., sygn. C-209/04

Sprawa C‑209/04

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Republice Austrii

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 79/409/EWG - Ochrona dzikiego ptactwa - Derkacz - Specjalny obszar ochrony w parku narodowym Lauteracher Ried - Wyłączenie terenów Soren i Gleggen‑Köblern - Dyrektywa 92/43/EWG - Ochrona naturalnych siedlisk -Dzika fauna i flora - Procedura dotycząca planu lub projektu budowy - Procedura wyznaczenia przebiegu drogi szybkiego ruchu - Procedura oceny oddziaływania na środowisko - Uchybienia o charakterze proceduralnym w związku z projektem budowy federalnej drogi szybkiego ruchu S 18 w Austrii - Stosowanie dyrektywy 92/43 w czasie

Opinia rzecznika generalnego J. Kokott przedstawiona w dniu 27 października 2005 r.  

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 23 marca 2006 r.  

Streszczenie wyroku

1.     Środowisko naturalne - Ochrona dzikiego ptactwa - Dyrektywa 79/409 - Wybór i wytyczenie granic specjalnych obszarów ochrony

(dyrektywy Rady 79/409, art. 4 ust. 1 i 2, i 92/43, art. 6 ust. 4)

2.     Środowisko naturalne - Ochrona siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory - Dyrektywa 92/43 - Stosowanie w czasie

(dyrektywa Rady 92/43, art. 6 ust. 3 i 4)

1.     Przy dokonywaniu wyboru obszarów najbardziej odpowiednich w celu ich klasyfikacji jako specjalny obszar ochrony na mocy art. 4 ust. 1 i 2 dyrektywy 79/409 w sprawie ochrony dzikiego ptactwa zakres swobodnej oceny przysługujący państwom członkowskim dotyczy nie możliwości klasyfikacji jako specjalny obszar ochrony terytoriów, które wydają się najbardziej odpowiednie według kryteriów ornitologicznych, lecz wyłącznie stosowania tych kryteriów w celu identyfikacji terytoriów najbardziej odpowiednich dla ochrony gatunków wymienionych w załączniku I.

Ponadto przy dokonywaniu wyboru i wytyczania granic takiego obszaru państwa członkowskie nie mogą uwzględniać wymogów o charakterze gospodarczym ani z uwagi na interes ogólny, nadrzędny w stosunku do interesu, któremu odpowiada cel ekologiczny realizowany dyrektywą ptasią, ani w zakresie, w jakim wymagania te odpowiadają powodom o charakterze zasadniczym wynikającym z nadrzędnego interesu publicznego, takim jak określone w art. 6 ust. 4 akapit pierwszy dyrektywy 92/43 w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory.