Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 20 września 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Rebublice Włoskiej. - Sprawa C-388/05., sygn. C-388/05

WYROK TRYBUNAŁU (druga izba)

z dnia 20 września 2007 r.(*)

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Ochrona siedlisk przyrodniczych - Dzika fauna i flora - Obszar specjalnej ochrony „Valloni e steppe pedegarganiche”

W sprawie C‑388/05

mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, wniesioną w dniu 24 października 2005 r.,

Komisja Wspólnot Europejskich, reprezentowana przez A. Aresę oraz D. Recchia, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,

strona skarżąca,

przeciwko

Republice Włoskiej, reprezentowanej przez I. M. Braguglię, działającego w charakterze pełnomocnika, wspieranego przez G. Fiengo, avvocato dello Stato, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,

strona pozwana,

TRYBUNAŁ (druga izba),

w składzie: C. W. A. Timmermans, prezes izby, K. Schiemann, J. Makarczyk, L. Bay Larsen (sprawozdawca) i C. Toader, sędziowie,

rzecznik generalny: E. Sharpston,

sekretarz: R. Grass,

uwzględniając procedurę pisemną,

po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 3 maja 2007 r.,

wydaje następujący

Wyrok

1        W skardze Komisja Wspólnot Europejskich wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że Republika Włoska:

-        przed dniem 28 grudnia 1998 r. - datą wyznaczenia obszaru specjalnej ochrony (zwanego dalej „OSO”) „Valloni e steppe pedegarganiche” - uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 4 ust. 4 dyrektywy Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 103, str. 1, zwanej dalej „dyrektywą ptasią”), gdyż nie podjęła ona stosownych działań w celu uniknięcia zanieczyszczania oraz pogorszenia warunków siedlisk, jak również zakłóceń wpływających na ptactwo, które miały istotne skutki w związku z planem zwanym „układem obszarowym”, i przewidzianymi w jego ramach przedsięwzięciami, które mogły oddziaływać na siedliska przyrodnicze i gatunki istotne dla ochrony ptactwa występujące na tym obszarze, zwanym również Important Bird Area (zwanym dalej „IBA”), umieszczonym pod numerem 94 w inwentarzu IBA z 1989 r. jako „Promontorio del Gargano” oraz pod numerem 129 w inwentarzu IBA z 1998 r. jako „Promontorio del Gargano”, a które faktycznie spowodowały pogorszenie stanu siedlisk przyrodniczych i niepokojenie dzikiego ptactwa występującego na wspomnianym obszarze;