Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 28 czerwca 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii. - Sprawa C-235/04., sygn. C-235/04

WYROK TRYBUNAŁU (druga izba)

z dnia 28 czerwca 2007 r.(*)

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 79/409/EWG - Ochrona dzikiego ptactwa - Obszary specjalnej ochrony - IBA 98 - Wartość - Jakość danych - Kryteria - Zakres swobodnego uznania - Klasyfikacja obszarów w oczywisty sposób niewystarczających pod względem liczby i powierzchni

W sprawie C‑235/04

mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, wniesioną w dniu 4 czerwca 2004 r.,

Komisja Wspólnot Europejskich, reprezentowana przez. M. van Beeka oraz G. Valera Jordanę, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,

strona skarżąca,

przeciwko

Królestwu Hiszpanii, reprezentowanemu przez N. Díaz Abad, działającą w charakterze pełnomocnika, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,

strona pozwana,

TRYBUNAŁ (druga izba),

w składzie: C.W.A. Timmermans, prezes izby, P. Kūris (sprawozdawca), J. Klučka, R. Silva de Lapuerta i L. Bay Larsen, sędziowie,

rzecznik generalny: J. Kokott,

sekretarz: M. Ferreira, główny administrator,

uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 22 czerwca 2006 r.,

po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 14 września 2006 r.,

wydaje następujący

Wyrok

1       Komisja Wspólnot Europejskich wnosi w skardze do Trybunału o stwierdzenie, że, nie klasyfikując jako obszarów specjalnej ochrony ptactwa (zwanych dalej „OSO”) obszarów wystarczających pod względem liczby i powierzchni, aby zapewnić ochronę wszystkim gatunkom ptaków wymienionych w załączniku I do dyrektywy Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 103, str. 1), zmienionej w szczególności dyrektywą Komisji 97/49/WE z dnia 29 lipca 1997 r. (Dz.U. L 223, str. 9, zwaną dalej „dyrektywą 79/409”), a także niewymienionym w tym załączniku gatunkom wędrownym, Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 4 ust. 1 i 2 dyrektywy 79/409.