Postanowienie SN z dnia 15 grudnia 2020 r., sygn. III PK 24/20

Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach kierowniczych dysponują swobodą w zakresie organizowania swojego czasu pracy i często decydują się o pozostaniu w pracy ponad obowiązujące normy. Ponieważ mają tę swobodę, rzeczywiście nie istnieje podstawa do przyznania im wynagrodzenia i dodatku za pracę nadliczbową. Jeśli jednak konieczność wykonywania pracy nadliczbowej wynika nie tyle z autonomicznej decyzji pracownika, ile organizacji pracy narzuconej przez pracodawcę, nie ma podstaw do stosowania wyłączenia z art. 151⁴ § 1 k.p.

Rachunkowość Budżetowa nr 6/2021

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek

w sprawie z powództwa M. U.‎przeciwko I. Sp. z o.o. w R.‎o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych,‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 15 grudnia 2020 r.,‎na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w R.‎z dnia 31 października 2019 r., sygn. akt IV Pa (…),

1, odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.350 (tysiąc trzysta pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów procesu w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w R., wyrokiem z dnia 31 października 2019 r., oddalił apelację M. U. od wyroku Sądu Rejonowego w R. z dnia 8 maja 2019 r., mocą którego oddalono jego powództwo o zapłatę wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.