Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok SN z dnia 18 kwietnia 2018 r., sygn. III PK 42/17

Permanentne przekraczanie norm czasu pracy, przy częściowym wpływie pracownika na długość świadczenia pracy, nie wyklucza roszczenia o wynagrodzenie i dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący)

SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

SSN Andrzej Wróbel

w sprawie z powództwa P.K. przeciwko ,,D." Sp. z o.o. z siedzibą w L. o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 kwietnia 2018 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w R. z dnia 15 grudnia 2016 r., sygn. akt IV Pa .../16,

uchyla zaskarżony wyrok w pkt I. podpunkt 2 i 3 i w tym zakresie sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w R. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w R. wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2016 r., w punkcie I, zasądził od pozwanego ,,D." Sp. z o.o. w L. na rzecz powoda P. K.:

- 15.428,51 zł tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okres od lipca 2012 r. do sierpnia 2013 r.;

- 1.177,44 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych.

Sąd Rejonowy w pozostałej części powództwo oddalił (punkt II). W punkcie III, IV i V rozliczył koszty procesu, a w punkcie VI nadał wyrokowi w pkt I rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 4.000 zł.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że strony od dnia 19 grudnia 2011 r. łączyła umowa o pracę. Do dnia 18 marca 2012 r. powód wykonywał obowiązki pracownika biurowego, następnie do dnia 8 maja 2013 r. zatrudniano go na stanowisku młodszego referenta ds. obsługi klienta, zaś od dnia 9 maja 2013 r. do dnia 26 lipca 2014 r. - na stanowisku dyrektora operacyjnego.

U pracodawcy obowiązywał ośmiogodzinny dobowy czas pracy i przeciętny czterdziestogodzinny tygodniowy czas pracy, weryfikowany w jednomiesięcznym okresie rozliczeniowym. Powód pracował w podstawowym systemie czasu pracy. Stosunek pracy łączący strony ustał w wyniku wypowiedzenia umowy przez pracownika z dniem 26 lipca 2014 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00