Wyrok SN z dnia 10 stycznia 2019 r., sygn. I UK 378/17
Praca peklowacza nie jest pracą bezpośrednio przy uboju zwierząt (dział X, poz. 8 załącznika A do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.).
Biuletyn SN Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nr 1-2/2019
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)
SSN Bohdan Bieniek
SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)
w sprawie z odwołania J. T. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B. o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 stycznia 2019 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 7 czerwca 2017 r., sygn. akt III AUa [...],
oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia z 7 czerwca 2017 r. Sąd Apelacyjny w [...] oddalił apelację
J. T. od wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia 3 października 2016 r., którym oddalono odwołanie wnioskodawcy od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 21 kwietnia 2016 r. odmawiającej prawa do emerytury z uwagi na niewykazanie 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych.
Sąd Apelacyjny podzielił stanowisko Sądu Okręgowego, że nie ma podstaw do zaliczenia wnioskodawcy do okresu wykonywania pracy w warunkach szczególnych od 3 lipca 1984 r. do 30 czerwca 1986 r. na stanowisku peklowacza w Przedsiębiorstwie Przemysłu Mięsnego w B. i tym samym legitymuje się on jedynie okresem 12 lat, 10 miesięcy i 17 dni takiej pracy. Akceptując ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji, że wnioskodawca w spornym okresie zajmował się peklowaniem mięsa (wstrzykiwaniem do tusz solanki), które trafiało do działu peklowania dwa, trzy dni po uboju (w innym miejscu niż ubojnia), Sąd Apelacyjny podkreślił, że charakter tych prac nie pozwala na ich traktowanie jako "prac bezpośrednio przy uboju zwierząt", które są wymienione w dziale X poz. 8 wykazu A - załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm., dalej także jako rozporządzenie).