Postanowienie SN z dnia 20 marca 2019 r., sygn. I PK 59/18
Ocena, czy w konkretnym przypadku ma zastosowanie norma art. 8 k.p., mieści się w granicach swobodnego uznania sędziowskiego. Sfera ta w ramach postępowania kasacyjnego może podlegać kontroli tylko w przypadku szczególnie rażącego i oczywistego naruszenia.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera
w sprawie z powództwa A. Ł. przeciwko "C." Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. o przywrócenie do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 marca 2019 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w P. z dnia 7 lipca 2017 r., sygn. akt V Pa [...],
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od powoda A. Ł. na rzecz pozwanej "C." Spółki z o.o. w W. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w P., wyrokiem z 7 czerwca 2016 r., oddalił powództwo A. Ł. o przywrócenie do pracy w pozwanej "C." Spółce z o.o. w W..
Sąd pierwszej instancji ustalił, że pismem z 26 czerwca 2014 r. pozwana "C." Spółka z o.o. w W. złożyła oświadczenie woli o rozwiązaniu stosunku pracy z powodem A. Ł. bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia podstawowego i najważniejszego obowiązku pracowniczego - wykonywania pracy, co polegało na braku wymaganego zgodnie z rozkładem czasu pracy stawienia się w pracy oraz na niewykonywaniu pracy zgodnie z tym rozkładem, a także na sfałszowaniu podpisu innego pracownika pracodawcy. Pozwany pracodawca wskazał, że powód 30 maja 2014 r. świadomie i w złej wierze odmówił wykonywania pracy zgodnie z ustalonym rozkładem - nie stawił się do pracy zgodnie z tym rozkładem, nie przedstawił żadnego usprawiedliwienia, a pracodawca nie udzielił mu zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy ani urlopu na żądanie. Tożsama sytuacja miała miejsce 9 czerwca 2014 r., kiedy powód również nie świadczył pracy zgodnie z ustalonym rozkładem. Dodatkowo Sąd ustalił, że chociaż 5 czerwca 2014 r. powód korzystał ze zwolnienia lekarskiego z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby, mimo to stawił się na zebraniu związkowym w Zakładzie w B.. Takie zachowanie stanowiło, zdaniem pozwanego pracodawcy, niezgodne z prawem wykorzystanie zwolnienia lekarskiego oraz bezprawne uzyskanie dnia wolnego od pracy celem wykonywania działalności związkowej. W trakcie wizyty w Zakładzie w B. powód podpisał się na liście obecności nazwiskiem innego pracownika pozwanego (sfałszował podpis).