Wyrok SN z dnia 14 czerwca 2016 r., sygn. II PK 135/15

Przepis art. 52 § 1 pkt 1 k.p. stanowi o "ciężkim" naruszeniu "podstawowych" obowiązków pracowniczych. Jest zatem oczywiste, że nie każde naruszenie nawet obowiązków podstawowych musi mieć charakter "ciężki".

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Romualda Spyt

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z powództwa M. N. przeciwko J. Sp. z o.o. w C. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 14 czerwca 2016 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 11 września 2014 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego Sądowi Okręgowemu w W.

Uzasadnienie

Powód M. N. w pozwie skierowanym przeciwko J. sp. z o.o. dochodził odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.

Sąd Rejonowy w W. wyrokiem z 18 marca 2014 r. oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 77 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Sąd ustalił, że powód został zatrudniony w spółce I. S.A. z siedzibą w W. na podstawie umowy na czas określony od 10 września 2009 r., a od 9 września 2011 r. umowa ta została przedłużona na czas nieokreślony. Z dniem 1 lutego 2013 r. nastąpiło przejście zakładu pracy na innego pracodawcę na podstawie art. 23 § 1 k.p. i powód stał się pracownikiem pozwanej spółki. Powód świadczył pracę na stanowisku starszego magazyniera. W nocy z 11 na 12 lipca 2013 r. powód pracował w magazynie i kierował wózkiem paletowym przejeżdżając z hali A do hali B z sektora 01-05. Do jego obowiązków należało przewożenie towarów w wyżej wymienionym obrębie. Około godz. 0.40 powód jechał z hali A wózkiem paletowym, zaś w przeciwnym kierunku jechał inny pracownik, również kierując wózkiem. Po minięciu się wózków powód uderzył w osłonę bramy pożarowej oddzielającą dwie hale. Uderzenie nastąpiło czołem palety w krawędź osłony bramy, która jest częścią składową drzwi pożarowych. Skutkiem tego uderzenia było odpadnięcie bramy pożarowej z zawiasów tzw. rolek, co spowodowało, że brama pożarowa była niesprawna. Powód po uderzeniu w osłonę bramy pojechał na sektor wysyłki, pozostawiając towar do spakowania i wysłania. Do rana wykonywał te same czynności. Powód nie powiadomił swojego przełożonego ani innych brygadzistów o zdarzeniu. Fakt, że brama wypadła z rolek i jest niesprawna został ujawniony dopiero w następnym tygodniu po zdarzeniu, 16 lipca 2013 r., przy okazji wykonywania okresowego przeglądu przeciwpożarowego przez firmę serwisową. W związku z tą wiadomością przełożony powoda sprawdził nagranie z monitoringu i stwierdził, że powód jest winny uszkodzenia drzwi przeciwpożarowych. W dniu 16 lipca 2013 r. pozwana rozwiązała z powodem umowę o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 k.p. z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, jako przyczynę wskazując uszkodzenie bramy przeciwpożarowej w dniu 12 lipca 2013 r. i zatajenie tego faktu.