Wyrok SN z dnia 7 maja 2007 r., sygn. II UK 211/06

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne za pracowników zatrudnionych za granicą w polskich zakładach pracy stanowiła kwota zadekla­rowana przez pracodawcę za zgodą pracownika, nie niższa od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia (§ 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpie­czenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego, jednolity tekst: Dz.U. z 1993 r. Nr 68, poz. 330 ze zm., w brzmieniu obowiązującym w 1996 r.). Składka nie musiała więc być opłacana od faktycznego dochodu z tytułu wykonywanej pracy, jeśli pracownik wyraził na to zgodę (również w sposób dorozumiany), a pracodawca mógł opłacać składki od mniejszej kwoty, jednak nie niższej od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Na pracodawcy spoczywa ciężar wykazania, że pracownik skierowany do pracy zagranicą wyraził zgodę na przyjęty sposób obliczania należnych składek na ubezpieczenie społeczne.

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar (, sprawozdawca), Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Jolanta Strusińska-Żukowska.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 maja 2007 r. sprawy z wniosku Romana G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecz­nych-Oddziałowi w W. o zasiłek chorobowy, na skutek skargi kasacyjnej wniosko­dawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 8 lutego 2006 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasa­cyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 lutego 2006 r. [...] Sąd Apelacyjny we Wrocławiu oddalił apelację wnioskodawcy Romana G. od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2003 r. w sprawie prze­ciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w W. o zasiłek chorobo­wy, podzielając ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd pierwszej instancji oraz ich ocenę prawną, według której podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne wnioskodawcy stanowiła kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodze­nia wypłacanego wnioskodawcy i od takiej podstawy winien zostać wyliczony zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy w okresie od 14 października 1996 r. do 11 kwietnia 1997 r.