Wyrok SN z dnia 12 stycznia 2000 r. sygn. II UKN 302/99

Osoba nie wykonująca faktycznie działalności gospodarczej z powodu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania stosunku pracy nie podlega obowiązkowi ubezpieczenia społecznego z tytułu prowadzenia tej działalności przez okres pobierania zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia.

Przewodniczący: SSN Jerzy Kuźniar

Sędziowie SN: Beata Gudowska, Barbara Wagner (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2000 r. sprawy z wniosku Marka M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w P. o ustalenie obowiązku ubezpieczenia społecznego, na skutek kasacji organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 2 marca 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu wyrokiem z dnia 2 marca 1999 r. [...] oddalił apelację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w P. od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 26 maja 1998 r. [...], zmieniającego decyzję strony apelującej z dnia 28 maja 1996 r. [...], ustalającą obowiązek podlegania obowiązkowi ubezpieczenia Marka M. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, w ten sposób, że ustalił, „iż wnioskodawca nie podlega ubezpieczeniu społecznemu od 1 lipca 1995 r. do 25 lutego 1996 r.".

Marek M. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Wielobranżowym „F." w Ś.W. w okresie od 2 maja 1991 r. do 30 czerwca 1995 r. Od 1 maja 1995 r. rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie robót i usług ogólnobudowlanych. W okresie od 1 czerwca 1995 r. do 25 lutego 1996 r. pobierał zasiłek chorobowy z tytułu ubezpieczenia pracowniczego. W czasie zwolnienia lekarskiego Marka M. działalność gospodarczą prowadził jego pełnomocnik Tadeusz W. Organ rentowy nie kwestionował prawidłowości wykorzystywania zwolnienia lekarskiego przez ubezpieczonego.